به بهانه هجدهمین سال ورود تلفن همراه به ایران مروری داشتهایم به طراحی نخستین شبکه تلفن متحرک در سال ۱۹۷۵، پیدایش استاندارد GSM که اپراتورهای امروز کشور از آن بهره میگیرند و سرانجام عرضه نسل اول تلفنهای همراه تجاری.
نود آی سی تی – فکر متحرک کردن تلفن، از دهه ۱۹۶۰ میلادی در کشورهای اسکاندیناوی (سوئد، نروژ، دانمارک و فنلاند) پا گرفت و در اواخر آن دهه، اولین تلفن نقطه به نقطه به کار گرفته شد که نقطه عطفی در روند مخابراتی به شمار آمد.
سال 1975، ابداع اولین شبکه متحرک
این فناوری در سال ۱۹۷۵میلادی از سوی کشورهای اسکاندیناوی با سیستم آنالوگ به بازار عرضه شد.
اولین شبکه تلفن متحرک (NMT( Nordic Mobile Telephone نیز از سوی همین کشورها راه اندازی گردید.
پس از آن در اوایل سال ۱۹۸۰ میلادی، استفاده از تلفنهای دیجیتالی در اتومبیل مورد توجه قرار گرفت.
در سال ۱۹۷۷ میلادی کانادا اولین شبکه اطلاعات عمومی را طراحی و راه اندازی کرد.
در سال ۱۹۸۳میلادی امریکا سیستم (NMT( Nordic Mobile Telephone را وارد بازار کرد.
ژاپن نیز سومین کشور در جهان بود که سیستم سیار خود را با ویژگیهای دو نوع اسکاندیناوی و امریکایی به نام HCMS عرضه کرد و سپس سیستم NTT با قابلیت اتصال به شبکه را ایجاد کرد.
انگلستان در سال ۱۹۸۵ میلادی با عرضه سیستم TACS بود که به گروه دارندگان تلفن سیار پیوست و سپس ایرلند نیز این سیستم را پذیرفت. پس از این تاریخ، سیستم NMT با فرکانس ۴۵۰ مگاهرتز در کشورهای دانمارک، نروژ، سوئد و فنلاند مورد استفاده قرارگرفت و این کشورها نیز به شبکه استفاده کنندگان از این سیستم پیوستند.
هلند، لوکزامبورگ و بلژیک با تغییر جزیی، آن را پذیرفتند و در سال ۱۹۸۹ قبرس نیز به این شبکه پیوست. در این زمان بود که کانادا سیستم AMPS آمریکا راپذیرفت.
تولد استاندارد GSM
در سال ۱۹۸۵ میلادی انستیتو ETSI متشکل از ۱۷کشور اروپایی درصدد طراحی و ابداع یک استاندارد مشترک برای تاسیس شبکه سلولی برآمد تا این استاندارد به صورت هماهنگ، طرح تلفن سیار دیجیتال را اجرا کند، این استاندارد GSM نام گرفت.
در حال حاضر، استاندارد GSM شامل سه سیستم است که عملکردهای اساسی کاملاُ یکسانی دارند ولی باند فرکانس آنها متفاوت است.
پس از آن در سال۱۹۸۶میلادی اینترنت، فراگیرترین شبکه اطلاع رسانی بین الملل، راهاندازی شد و در سال ۱۹۸۷ میلادی طرح باند باریک انتخاب شد و در همان تاریخ ۱۳ کشور اروپایی یادداشت تفاهمی تحت عنوان(MOU)امضا کردند مبنی بر اینکه هر عضو متعهد شد تمام مشخصات GSM را رعایت کند. همچنین با موافقت این ۱۳ کشور، بازار بزرگی نیز برای فعالیت های تجاری دراین زمینه باز شد.
سرانجام نسل اول تلفن همراه تجاری عرضه شد
نسل اول تلفنهای همراه در سال ۱۹۷۹میلادی برای استفاده تجاری در امریکا و ژاپن به کار گرفته شد.
این تلفنها که از سیستم مخابرات سلولی استفاده می کردند، بعدها تکامل پیدا کردند که این تکامل منجر به پیدایش نسل دوم تلفن همراه و سیستمهای دیجیتالی شد.
تکامل این سیستم نیز که امکان شنود در آن کمتر بود و افزایش تعداد مشترکان را به همراه داشت، باعث پدید آمدن نسل سوم تلفن همراه شد، بطوری که ارتباطات سیار بین المللی ۲۰۰۰ MT- دیدگاه ITU درمورد ارتباطات سیار در قرن بیست و یکم است.
۲۰۰۰ MT-یک ارتباط موبایل پیشرفته برای تهیه سرویسهای مخابراتی در مقیاس جهانی است که استفاده از انواع ترمینالهای موبایل را با شبکههای زمینی و ماهواره ای و با کاربری ثابت و سیار امکان پذیر میکند.
سیمکارت در ایران ۱۸ ساله شد
فراخوان برای ثبت نام نخستین شبکه تلفن متحرک جیبی تیتری بود که ۱۸ سال پیش بر صفحه اول روزنامههای کشور علاقهمندان بسیاری را جذب کرد و شاید در آن زمان کسی فکر نمیکرد که این وسایل روزی به عنوان مهمترین وسایل ارتباطی محسوب شوند.
امروز هجدهمین سال روز عرضه سیمکارت در ایران است و اپراتور همراه اول، بهعنوان اولین عرضهکننده این سیمکارتها در ایران اقدام به واگذاری سیمکارت کرد.
اما با ثبتنام تلفن همراه در تیرماه سال ۱۳۷۲ به دلیل عدم استقبال در آن زمان توسط مردم، روند ثبت نام چندین ماه به طول انجامید؛ به نحوی که در نهایت شرکت مخابرات ایران و شرکت پست توافق کردند به کسانی که دراین زمینه بازاریابی کنند و قادر باشند یک یا چند مشتری به پست بکشانند، مبلغی به عنوان پاداش پرداخت شود.
بنا بر گزارشهای موجود در آن زمان با تبلیغات فراوان و با شعار «با تلفن همراه همیشه در مقصد هستید» تا اواسط سال ۷۴ جمعا ۹ هزار و ۹۴۷ نفر ثبت نام کردند که در شهریور همان سال واگذاریها آغاز و بلافاصله بعد از ثبت نام به پایان رسید.
در همان سالهای ورود تلفن همراه و سیمکارت قیمتها از یک و نیم میلیون تومان تا ۷۰۰ و ۵۰۰ هزار تومان معامله میشد و بازار فروش سیمکارتها داغ و داغتر میشد.
در گزارشهای مربوط به آن زمان آمده است که بهره برداری از اولین فاز شبکه تلفن همراه کشور، در مردادماه سال ۱۳۷۳ در شهر تهران با استفاده از ۱۷۶ فرستنده و گیرنده در ۲۴ ایستگاه رادیویی و با ظرفیت ۹۲۰۰ شماره آغاز شد و در سال ۱۳۷۴ تعداد تلفنهای دایری به ۱۵۹۰۷ شماره افزایش یافت و علاوه بر تهران، شهرهای مشهد، اهواز، تبریز، اصفهان و شیراز نیز زیر پوشش شبکه تلفن همراه قرار گرفت.
وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات اخیرا ضریب نفوذ کاربران تلفن همراه را ۸۶ درصد اعلام کرد و گفت با انعقاد تفاهمنامه با کشورهای ترکیه، عراق، روسیه و کشورهای اروپایی درصدد توسعه پروژههای ترانزیت مخابراتی هستیم.
به گفته وی ۹۶ درصد پوشش جادههای روستایی تلفن همراه انجام شده است.
اکنون این کارتها با عنوان سیم کارت شناخته شدهاند و در اندازههای مختلفی با عنوان سیمکارت و مینی سیمکارت عرضه میشوند اما با نگاهی به تاریخچه سیمکارت متوجه تغییر و تحولهای این فناوری کوچک میشویم.
ریشه سیمکارتهای مدرن به بیش از دو دهه گذشته برمیگردد که ساخت آنها درنتیجه تلاش کنفرانس اروپایی اداره پست و مخابرات (CEPT) برای طراحی یک استاندارد تلفن همراه انجام گرفت و این استاندارد که به عنوان GSM شناخته شده به منظور اطمینان از سازگاری سیستمهای تلفن همراه در سراسر اروپا بود.
این شبکهها ابتدا در اوایل دهه ۱۹۸۰ پیشنهاد شدهاند که البته نخستین شبکه GSM تا سال ۱۳۹۱ راهاندازی نشد اما نقش سیمکارت در این شبکهها از آغاز اهمیت زیادی داشت و اکنون نیز به همین روال ادامه دارد. این کارتها شامل یک شماره سریال علاوه بر اطلاعات شبکه دارند و به همین دلیل است که کاربران میتوانند یک سیم کارت از یک خط تلفن خارج و در دستگاه جدید دیگری نصب کنند بدون آن که ناچار باشند دستگاه مذکور را در اشتراک خود به ثبت برسانند.
کلیه اطلاعات تایید شده (AUTHENTICATION) درسیمکارت ذخیره شده است که البته خارج از این عملکرد سیمکارتها تحول زیاد داشتهاند و به دستگاههای GSM امکان میدهند در شبکه های متعددی کار کنند.
همچنین سیمکارتهای مدرن میتوانند کد حداکثر ۸۰ شبکه تلفن همراه را ذخیره کنند و از این رو به کاربران امکان میدهد در سفرهای بینالمللی از یک دستگاه و اشتراک استفاده کنند. سیمکارتهای امروزی میتوانند تا ۲۵۰ تماس را ذخیره کنند به این ترتیب کاربر مجبور نیست اطلاعات تماسهایش را به طور دستی به دستگاه دیگر منتقل کنند. GSM متداولترین استاندارد بیسیم در جهان است و بسیاری از مزایای آن ارتباط مستقیم با سیمکارت دارد.
منتشر شده در
نظرات
ارسال یک نظر