بانکداری الکترونیکی به عنوان سوغات عصر اطلاعات و یکی از ضروریات نظام بانکی کشور، می‌تواند جامعه را با شبکه بانکداری، هماهنگ و همراه کند.
اما براستی این فناوری تا چه میزان در شبکه بانکی کشور، در خدمت پاسخگویی به نیاز مشتریان، بهره‌وری و مشتری مداری قرار گرفته است؟
نود آی سی تی – براساس تعاریف، بانکداری الکترونیکی، برخط یا اینترنتی عبارت است از فراهم کردن امکاناتی برای کارکنان به منظور افزایش سرعت و کارایی آنها در ارایه خدمات بانکی در محل شعبه و فرآیند بین شعبه‌ای و بین بانکی در سراسر دنیا و ارایه امکانات سخت‌افزاری و نرم‌افزاری به مشتریان که با استفاده از آن بتوانند بدون نیاز به حضور فیزیکی در بانک، در هر ساعت از شبانه روز از طریق کانال ارتباطی ایمن و با اطمینان، عملیات بانکی دلخواه خود را انجام دهند.
براین اساس، بانکداری الکترونیکی استفاده از فناوری پیشرفته نرم‌افزاری و سخت‌افزاری مبتنی بر شبکه و مخابرات برای تبادل منابع و اطلاعات مالی به صورت الکترونیکی است و نیازی به حضور فیزیکی مشتری در شعبه نیست و این فناوری، به مشتری اجازه می‌دهد تا معاملات اقتصادی را در یک سایت ایمن انجام دهد.
از مزایای این فناوری در سیستم بانکی می توان به مواردی نظیر انجام یک تراکنش مالی مثل انتقال حساب به حساب، پرداخت قبض، انتقال سیمی، درخواست وام یا یک حساب جدید،ارایه و پرداخت قبوض الکترونیکی، انتقال پول بین حساب جاری و پس انداز خود فرد یا به حساب مشتری دیگر، خرید و فروش اوراق سرمایه گذاری، عملیات و تراکنش‌های مربوز به وام مثل بازپرداخت اقساط و دریافت صورتحساب به شیوه آنلاین اشاره کرد.
با استفاده از بانکداری الکترونیکی، هزینه ارایه خدمات بانکی کاهش می‌یابد، کما اینکه گفته می‌شود هزینه بانکداری الکترونیک ۱۰سنت و بانکداری سنتی یک دلار است.
براساس آمار بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، روزانه پنج میلیون تراکنش به وسیله دستگاه های خودپرداز بانک ها در کشور انجام می شود و با استفاده از این فناوری، از حضور مشتریان در بانک ها کاسته شده است.
گرچه تاریخچه استفاده از این فناوری در ایران، طولانی نیست ولی این فناوری، آن گونه که باید در کشور گسترش نیافته است و هر روز با صف بلند مشتریان و حضور فیزیکی آنها در بانک مواجهیم.
با این اوصاف، آیا بانک‌ها، تنها در قبال ارایه خدمات به مشتریانی که به شعبه‌های آنها مراجعه می‌کنند، تنها باید به نصب دستگاه نوبت دهی اقدام کنند یا در قبال نصب این دستگاه‌ها، وظایف دیگری نیز بر عهده دارند؟
بارها و بارها، مشتریانی که به بانک‌ها مراجعه و اقدام به دریافت نوبت از این دستگاه‌ها اقدام می‌کنند، با صف طویل مشتریان مواجه می‌شوند که مثلا باید نزدیک به یکساعت در بانک معطل شوند یا بیش از یکصد مشتری در نوبت دریافت خدمات بانکی قرار گرفته‌اند.
هنگامی که دلیل این مشکلات را از مسوولان شبکه بانکی جویا می‌شویم، نبود کمبود نیروی انسانی و تعداد زیاد مشتریان را می‌شنویم.
در بسیاری از عملیات اینترنتی بانک‌ها، وقتی به عنوان مثال اقدام به افتتاح حساب به صورت اینترنتی می‌کنیم، لازم است دوباره به بانک مراجعه و مدارک خود را از قبیل کپی و اصل شناسنامه، کپی و اصل کارت ملی را ارایه کنیم در حالی که اعلام شده بود، کارت ملی جایگزین مطمئن برای شناسنامه است و در مواردی غیر از انتخابات یا مهرهای اضطراری، نیازی به ارایه شناسنامه نیست.
بانک‌ها و موسسات مالی و اعتباری در دیگر کشورها، کارت و دستگاه‌های خودپرداز را در اختیار مردم قرار می‌دهند ولی در ایران، مردم باید پول خود را نزد بانک بسپارند تا بتوانند کارت دریافت کنند گرچه با این وجود هم مطمئن نیستند که بدون حمل و نقل پول از کارت استفاده کنند.
این موارد، نه تنها به گسترش بانکداری الکترونیکی کمکی نمی‌کند بلکه باعث اتلاف وقت مشتریان هم در اینترنت و هم در بانک‌ها می‌شود و گسترش بانکداری الکترونیک درکشور، تنها به افزایش تعداد عابر بانک‌ها در کیف مشتریان خلاصه شده است.
معاون توسعه مدیریت و منابع انسانی استاندار چهارمحال و بختیاری با تاکید بر لزوم گسترش دولت الکترونیکی و تامین امنیت شبکه برای مردم، گفت: گام اول ضروری در گسترش دولت الکترونیک و بانکداری اینترنتی، کسب اعتماد مردم به امنیت شبکه و اعتمادسازی برای مشتریان است.
حسن طاهری اضافه کرد: رسانه، می‌تواند به مطالبات مشتریان و مردم، جهت دهد و در فرهنگ سازی برای کاهش هزینه ها تلاش کند.
وی با تاکید بر لزوم پاسخگو شدن دستگاه ها در قبال خدمات خود به مردم گفت: بر اساس قانون پنج ساله پنجم توسعه، کلیه دستگاه های اجرایی و واحدهای تابعه آنها، موظفند تا پایان برنامه، خدمات قابل ارایه به مردم را از طریق شبکه ملی ارتباطات ارایه کنند و تا پایان سال دوم برنامه نیز، ارسال و دریافت استعلام بین دستگاهی را از طریق شبکه ملی ارتباطات انجام دهند.
منبع:ایرنا
ارسال یک نظر