دانیال رمضانی – به موازات گسترش مفهوم استارتآپها و تب تند آن در ایران، مباحث دیگری همچون مراکز شتابدهی، سرمایهگذارن خطرپذیر، سرمایهگذاران فرشته و… نیز در کنار این مفهوم جدید شکل گرفت، که به تقلید از الگوی چرخه شناسایی، پرورش و تجاریسازی ایدهها کار خود را آغاز کردند.
در این میان اما موضوع این نوشتار متوجه مراکز شتابدهی (Accelerator) و فلسفه وجودی آنها است. در سایت یکی از مراکز شتابدهنده داخلی اهداف ایجاد این مراکز به این شرح اعلام شده است:
* کمک به کوتاه کردن روندهای راهاندازی و توسعه یک کسبوکار نوپا
* کمک در جهت بالا بردن کیفیت محصولات و خدمات، و ثبات مالی کسبوکار نوپا
* آموزشوپرورش استارتآپهای پذیرششده به صورت موازی و گروهی [...]