قبل از باز شدن چشمانم به گوشی موبایل فکر می‌کنم. نخستین چیزی که لمس می‌کنم گوشی هوشمندم برای بررسی ساعت است. آرام کنار تخت را می‌گردم تا گوشی را پیدا کنم، تازه به یاد می‌آورم که قرار است امروز را بدون گوشی سپری کنم. به جای نگاه کردن به موبایل، روی مچ دستم دنبال ساعت می‌گردم. دیر شده، به سختی از تخت خواب جدا می‌شوم، لباس می‌پوشم و همه نگرانی‌ام همراه نبودن گوشی موبایلم است. ساحره چمنی  ترسهنگام خروج از خانه دل‌دل می‌کنم، امروز را فراموش کنم، اما برنامه‌ریزی شده، با اخم توام با نگرانی گوشی را به حالت بی‌صدا روی میز رها می‌کنم. در راه چندین مرتبه کیف و جیبم را مثل همیشه چک می‌کنم مبادا گوشی زنگ خورده باشد یا پیامی دریافت کرده باشم. حتی ترس از دست دادن [...]