بررسی بهترین گوشی‌های میان رده امسال

نود فناوری-تابستان فصل مناسبی برای خرید گوشی موبایل محسوب می‌شود. اکثر شرکت‌های تولیدکننده، مدل‌های جدید خود را معرفی کرده‌اند و چند ماهی هم از حضور آن‌ها در بازار می‌گذرد؛ بنابراین افت قیمت کافی داشته و به ثبات قیمت رسیده‌اند. مثل خرید هر کالای دیگری، مهم‌ترین شاخص خرید یک گوشی جدید، قیمت آن است. قشر مرفه جامعه که بدون تردید به سراغ مدل‌های پرچم‌دار می‌روند. انتخاب‌های این افراد به مدل‌های کمی محدود است و هنگام خرید یک گوشی جدید، بیشتر از هر چیز دیگری به سلیقه‌ی خود اهمیت می‌دهند؛ اما این افراد تنها بخش کمی از جامعه را تشکیل می‌دهند و غالب کاربران به سراغ گوشی‌های میان‌رده می‌روند. مبحث تنوع در مورد گوشی‌های میان‌رده، چند برابر گوشی‌های پرچم‌دار است؛ بنابراین پیدا کردن برترین مدل با توجه به بودجه و نیازتان، کار راحتی نخواهد بود.

به همین دلیل قصد داریم در این مقاله، به مقایسه‌ی برترین گوشی‌های میان‌رده‌ی موجود در بازار ایران بپردازیم.

گوشی‌های میان‌رده‌ی حال حاضر به دو دسته تقسیم می‌شوند: دسته‌ی اول آن‌هایی هستند که در سال جاری با امکانات و قابلیت‌های میان‌رده ساخته شده‌اند و دسته‌ی دوم، مدل‌های بالارده‌ی سال قبل هستند که افت قیمت زیادی داشته‌اند و امسال به‌عنوان مدل‌های میان‌رده شناخته می‌شوند. هر دو دسته، مزایا و معایب خاص خودشان را دارند. پرچم‌داران قدیمی، معمولا از لحاظ فنی بهتر هستند؛ ولی میان‌رده‌های جدید، نرم‌افزار جدیدتری دارند و ممکن است قابلیت‌های جذاب‌تری هم ارائه دهند؛ بنابراین انتخاب مناسب‌ترین مدل به نیازها و نوع مصرف‌ شما بازمی‌گردد.

گوشی‌های این مقایسه، بازه‌ی قیمتی بین ۱,۱۰۰,۰۰۰ تا ۱,۶۰۰,۰۰۰ تومان دارند. نمونه‌های برگزیده‌شده به شرح زیر هستند:

‌

۱. هواوی نوا ۲ پلاس / Huawei Nova 2 Plus

نوا ۲ پلاس یکی از جدیدترین گوشی‌های میان‌رده‌ی هواوی محسوب می‌شود که توانسته است توجه زیادی به خود جلب کند. هوای با تولید نوا ۲ پلاس، اکثر امکانات و قابلیت‌های گوشی‌های بالارده و پرچم‌دار را وارد بازار گوشی‌های میان‌رده کرد. این گوشی از سیستم دوربین دوگانه استفاده می‌کند که قابلیت‌هایی مثل زوم اپتیکال، عکاسی پرتره و تغییر فوکوس پس از ثبت تصویر را در اختیارتان قرار می‌دهد؛ قابلیت‌هایی که پیش از این تنها در گوشی‌های پرچم‌دار و بالارده دیده می‌شد. علاوه بر این، نوا ۲ پلاس یک دوربین سلفی توانمند با حسگر ۲۰ مگاپیکسلی هم دارد.

بدنه‌ای این گوشی، تمام فلزی است و اگر به دنیای موسیقی علاقه‌مند باشید، به لطف وجود تراشه‌ی HiFi، از کیفیت صدای آن لذت خواهید برد؛ البته نوا ۲ پلاس نمی‌تواند با دقت ۴K فیلم‌برداری کند و نمایشگر آن هم جزو بهترین‌های بازار نیست.

۲. سامسونگ گلکسی ای ۵ مدل ۲۰۱۷ / Samsung Galaxy A5 2017

از میان تمام سری‌های میان‌رده در گوشی‌های سامسونگ – که تعدادشان هم کم نیست – سری A، برترین‌ آن‌ها محسوب می‌شود. بارزترین مشخصه‌ی این گوشی، طراحی زیبا و بدنه‌ی تمام فلزی آن است که استاندارد مقاومت در مقابل نفوذ مایعات و گردوغبار هم دارد. البته باید با استعداد زیاد این بدنه، برای نشان دادن اثر انگشت و چربی دست کنار بیایید.

گلکسی ای ۵، جزو معدود گوشی‌های میان‌رده است که از نمایشگر باکیفیت و کم‌مصرف سوپر امولد استفاده می‌کند.

۳. سامسونگ گلکسی ای ۷ مدل ۲۰۱۷ / Samsung Galaxy A7 2017

گلکسی ای ۷، نمونه‌ی پیشرفته‌ی ای ۵ است که در مقایسه با آن، نمایشگر بزرگ‌تر و باتری قدرتمندتری دارد. این مدل، گران‌ترین گوشی در فهرست انتخابی ما محسوب می‌شود؛ بنابراین اگر به دنبال به‌صرفه‌ترین گوشی میان‌رده باشید، باید ای ۷ را از انتخاب‌های خود حذف کنید.

۴. سونی اکسپریا ایکس‌ای ۱ اولترا / Sony Xperia XA1 Ultra

هیچ فهرستی از برترین گوشی‌ها بدون وجود مدلی از شرکت سونی کامل نخواهد بود. میان‌رده‌ی جدید سونی با نام ایکس‌ای ۱ اولترا، نمایشگری ۶ اینچی و عریض دارد، به دوربین‌های ۲۳ و ۱۶ مگاپیکسلی تجهیز شده است و به‌طور پیش‌فرض، از اندروید نسخه‌ی ۷ استفاده می‌کند. اکسپریا ایکس‌ای ۱ اولترا یک گوشی کامل و البته زیبا محسوب می‌شود.

در نظر داشته باشید که با قیمت این مدل، می‌توان گوشی اکسپریا زد ۵ پرمیوم هم خریداری کرد که دو سال پیش پرچم‌دار گوشی‌های هوشمند سونی بود.

۵. اچ‌ام‌دی نوکیا ۶ / HMD Nokia 6

نوکیا به‌تازگی به جمع تولیدکنندگان گوشی‌ موبایل بازگشته است. بعد از نوکیا ۸ که حکم پرچم‌دار محصولات این شرکت را بازی می‌کند، نوکیا ۶ دومین گوشی برتر این شرکت محسوب می‌شود. امضای گوشی‌های نوکیا، بدنه‌های خوش‌ساخت و باکیفیت آن‌ها است و نوکیا ۶ هم از این قاعده پیروی می‌کند.

نوکیا ۶ از اندروید با کمترین میزان دستکاری استفاده می‌کند؛ ولی از لحاظ قدرت پردازشی، حرف زیادی در مقایسه با دیگر گوشی‌های این فهرست ندارد.

۶. شیائومی می ۵ اس / Xiaomi Mi 5s

پرچم‌دار محبوب و جذاب سال گذشته‌ی شیائومی را می‌توان در بازار با قیمتی معادل گوشی‌های میان‌رده پیدا کرد. می ۵ اس از تراشه‌ی قدرتمند اسنپدراگون ۸۲۱ استفاده می‌کند؛ یعنی همان تراشه‌ای که در جی ۶ ال‌جی به کار رفته است.

تمام مشخصه‌های یک گوشی هوشمند پرچم‌دار مثل بدنه‌ی تمام فلزی، نمایشگر و دوربین باکیفیت و سخت‌افزار قدرتمند در می ۵ اس وجود دارد. بزرگ‌ترین مشکل این گوشی، کمیاب بودن آن در بازار ایران است.

۷. ال‌جی جی ۵ / LG G5

پرچم‌دار سال گذشته‌ی ال‌جی، با وجود نوآوری‌های فراوان، با استقبال زیادی مواجه نشد. ال‌جی انتظار داشت که جی ۵ با قابلیت اضافه شدن گجت‌های مختلف به‌صورت ماژولار، موفقیت زیادی به‌ دست آورد؛ ولی این‌طور نشد و تمام توجه‌ها به سمت گلکسی اس ۷ معطوف شد. همین موضوع، ال‌جی را مجبور کرد پس از معرفی جی ۶، قیمت این گوشی را کم کند. امروزه می‌توان این مدل را با قیمتی معادل یک گوشی میان‌رده تهیه کرد.

به‌جز مبحث ماژولار بودن، جی ۵ هنوز هم گوشی بالارده و توانمندی محسوب می‌شود که از تراشه‌ی قدرتمند و دوربین‌هایی عالی بهره می‌برد.

طراحی و کیفیت ساخت

ظاهر گوشی موضوعی سلیقه‌ای است، ولی نمی‌توان همین حرف را در مورد ارگونومی و کیفیت ساخت هم بیان کرد. مباحثی مثل خوش دست بودن، سایز گوشی، جنس بدنه، مقاومت در برابر مایعات و گردوغبار و حتی میزان لک‌پذیری، می‌تواند تأثیر زیادی در تصمیم خریدتان داشته باشد.

نوا ۲ پلاس کم و بیش از همان سازوکار پرچم‌دار هواوی، یعنی پی ۱۰ استفاده می‌کند. این گوشی بدنه‌ای از جنس آلیاژ آلومینیوم و منیزیم دارد که جزو اعلاترین مواد اولیه برای ساخت گوشی‌ هوشمند به حساب می‌آید. این بدنه‌ی فلزی به‌صورت یکپارچه تا جلوی گوشی آمده و به قسمت شیشه‌ای آن متصل شده است. از لحاظ مواد اولیه و کیفیت ساخت، ایرادی نمی‌توان به نوا ۲ پلاس وارد کرد و تفاوت زیادی بین آن با محصولات بالارده وجود ندارد؛ اما در کنار کیفیت ساخت بالا، باید با نبود استانداردهای ضد آب و لک‌پذیری زیاد بدنه کنار بیایید.

هر دو گوشی گلکسی ای ۵ و ای ۷ مدل ۲۰۱۷ از بدنه‌های یکسانی بهره می‌برند. این دو گوشی قابی فلزی دارند که توسط دو لایه از شیشه‌ی مقاوم و ضد خش دو و نیم بعدی، در جلو و پشت گوشی احاطه شده است. لازم به ذکر است که طبق گفته‌ی سامسونگ، این شیشه‌ها از نوع گوریلا گلس ۴ هستند و مقاومت خوبی در برابر خط و خش‌های احتمالی دارند. این دو مدل، استاندارد IP68 را هم دریافت کرده‌اند و کاملا در برابر نفوذ مایعات و گردوغبار مقاوم هستند. در حقیقت، این دو از بدنه‌ای مشابه گلکسی اس ۷ استفاده می‌کنند که پرچم‌دار سال پیش سامسونگ محسوب می‌شود. ضخامت این دو گوشی تنها ۷.۹ میلی‌متر است و از لحاظ ارگونومی، امتیاز خوبی دریافت می‌کنند.

نماینده‌ی سونی یعنی اکسپریا ایکس‌ای ۱ اولترا، با ۱۶.۵ سانتی‌متر طول و ۱۸۸ گرم وزن، بزرگ‌ترین و سنگین‌ترین مدل فهرست ما محسوب می‌شود. دلیل این موضوع به نمایشگر عریض ۶ اینچی آن برمی‌گردد. با اینکه اکثر تولیدکنندگان برای افزایش ارگونومی گوشی‌های خود، به سمت لبه‌های خمیده رفته‌اند، اکسپریا ایکس‌ای ۱ اولترا مثل اکثر گوشی‌های ساخت سونی، بدنه‌ای مستطیلی شکل با لبه‌های تیز دارد؛ به‌علاوه حاشیه‌ی بالا و پایین نمایشگر هم زیاد است و این موضوع باعث می‌شود کار کردن با این گوشی با یک دست، امر دشواری باشد؛ اما از نظر کیفیت ساخت، مثل سایر محصولات سونی، هیچ ایرادی در اکسپریا ایکس‌ای ۱ اولترا مشاهده نمی‌شود. مهندسان کنترل کیفیت سونی، کیفیت ساخت فوق‌العاده و مونتاژ شدن بدون نقص قطعات این گوشی را تضمین کرده‌اند.

در گذشته، استحکام و کیفیت ساخت، جزو مزایای گوشی‌های نوکیا محسوب می‌شد و نوکیا ۶ هم این خصلت را یدک می‌کشد. نوکیا ۶ از یک تکه آلومینیوم ساخته شده است که کیفیت ساخت فوق‌العاده‌ای دارد. این گوشی ظاهری ساده‌ و بدنه‌ی آن در لبه‌ها، خمیدگی کمی دارد؛ به‌علاوه، روکش مات بدنه‌ی این گوشی، اثر انگشت و چربی دست را نشان نمی‌دهد. طبق ادعای شرکت سازنده، نمایشگر نوکیا ۶ از یک لایه شیشه‌ی گوریلا گلس نسل سوم استفاده می‌کند که خیالتان را تا حد زیادی از بابت ایجاد خط و خش، راحت خواهد کرد.

شیائومی می ۵ اس، به لطف استفاده از نمایشگری ۵.۱۵ اینچی، کوچک‌ترین گوشی فهرست انتخابی ما محسوب می‌شود. این موضوع سبب می‌شود که می ۵ اس، گوشی مطلوبی برای استفاده با یک دست باشد. این مدل، مثل اکثر پرچم‌داران سال پیش، بدنه‌ی فلزی و اعلایی دارد؛ فلزی که به بهترین نحو به شیشه‌ی جلوی نمایشگر پیوند خورده است. هر چقدر بخواهید مته به خشخاش بزنید، باز هم نمی‌توانید ایراد خاصی در بخش طراحی و کیفیت ساخت، از می ۵ اس بگیرید؛ به‌علاوه، اگر نگاهی به ویدئوهای مربوط به خم کردن این گوشی بیندازید، متوجه خواهید استحکام بالای بدنه‌ی این مدل خواهید شد.

اما متفاوت‌ترین طراحی در این فهرست، به پرچم‌دار سال پیش ال‌جی، یعنی جی ۵ برمی‌گردد. جی ۵ یکی از اولین و تنها گوشی‌های هوشمند جهان محسوب می‌شود که از بدنه‌ای با طراحی ماژولار استفاده می‌کند. با جدا کردن قسمت زیر گوشی، می‌توانید انواع گجت‌های جالب مثل دوربین حرفه‌ای، باتری اضافه و تقویت‌کننده‌ی صوتی را به آن اضافه کنید. شرکت سازنده ادعا می‌کند که بدنه‌ی این گوشی تماما از فلز ساخته شده؛ ولی تحقیقات نشان می‌دهد که این بدنه در حقیقت پلاستیکی است و تنها روکشی از جنس فلز دارد. ظاهر جی ۵ به دلیل خمیدگی‌های قاب پشتی، ممکن است چندان مورد پسندتان قرار نگیرد. می‌توان این‌طور گفت که اگر بین این ۷ گوشی، یک مسابقه‌ی زیبایی برگزار کنیم، به احتمال زیاد جی ۵ در رتبه‌ی آخر قرار خواهد گرفت.

نمایشگر

مجددا از نوا ۲ پلاس شروع می‌کنیم. این گوشی از نمایشگری ۵.۵ اینچی IPS LCD با دقت فول اچ‌دی و استفاده می‌کند. حداکثر و حداقل روشنایی این نمایشگر به ترتیب ۴۸۰ و ۲ نیت است. این نمایشگر در هیچ زمینه‌ای ناامیدتان نخواهد کرد؛ ولی انتظار نداشته باشید که با دیدن تصاویر آن شگفت‌زده شوید.

هر دو مدل گلکسی ای ۵ و ای ۷ به نمایشگرهای سوپر امولد با دقت فول اچ‌دی مجهز شده‌اند؛ با این تفاوت که مدل اولی نمایشگر ۵.۲ و دومی نمایشگر ۵.۷ اینچی دارد. به‌جز مبحث ابعاد، سایر موارد مربوط به نمایشگر این دو گوشی با هم یکسان است. پیش از این، سامسونگ نمایشگرهای سوپر امولد را معمولا در گوشی‌های بالارده و پرچم‌دار خود استفاده می‌کرد؛ ولی امروزه می‌توان این نمایشگر را در گوشی‌های میان‌رده‌ی سامسونگ هم یافت. نمایشگر این دو گوشی، کیفیت تصویر فوق العاده‌ای دارد و رنگ مشکی را به بهترین شکل نشان می‌دهد. اگر نمایشگر برایتان اولویت اول است، گوشی‌های گلکسی ای می‌توانند جزو بهترین کاندیداها محسوب شوند.

همان‌طور که پیش از این گفتیم، نماینده‌ی سونی از نمایشگر ۶ اینچی و عریض استفاده می‌کند. این نمایشگر به پنل IPS LCD با رزولوشن فول اچ‌دی مجهز شده است؛ بنابراین به‌طور متوسط در هر اینچ آن، ۳۶۷ پیکسل وجود دارد. حداکثر روشنایی این نمایشگر کمی بیش از ۶۰۰ نیت است که آن را به یکی از درخشان‌ترین نمایشگرهای گوشی‌های موبایل تبدیل می‌کند. با اینکه صفحه نمایش سونی اکسپریا ایکس‌ای ۱ اولترا از لحاظ غلظت رنگ و تولید رنگ مشکی، نمی‌تواند با نماینده‌های سامسونگ رقابت کند، ولی به هیچ وجه کاربران را ناامید نخواهد کرد.

نمایشگر نوکیا ۶ روی کاغذ، کم و بیش شبیه به نمایشگر نوا ۲ پلاس است. این گوشی هم برای نشان دادن تصاویر از پنل LCD و ۵.۵ اینچی با دقت فول اچ‌دی استفاده می‌کند؛ البته حداکثر روشنایی نمایشگر آن کمی کمتر از نوا ۲ پلاس و معادل ۴۵۰ نیت است.

به پرچم‌داران سال قبل می‌رسیم؛ شیائومی می ۵ اس از نمایشگری ۵.۱۵ اینچی استفاده می‌کند که رزولوشنی فول اچ‌دی دارد؛ این رزولوشن در کنار ابعاد کوچک نمایشگر منجر به تراکم بسیار بیشتر از میزان توانایی تشخیص چشم‌ در تفکیک پیکسل‌ها، می‌دهد. طبق گفته‌ی شرکت سازنده، حداکثر روشنایی نمایشگر این گوشی بیش از ۶۰۰ نیت است؛ بنابراین می‌تواند تصاویری به درخشندگی نمایشگر اکسپریا ایکس‌ای ۱ اولترا نمایش دهد.

جی ۵ تنها گوشی فهرست‌ است که از رزولوشن QHD معادل ۱۴۴۰×۲۵۶۰ پیکسل استفاده می‌کند. این یعنی در هر اینچ از نمایشگر ۵.۳ اینچی، حدود ۵۵۰ پیکسل وجود دارد؛ بنابراین جی ۵ را می‌توان برنده‌ی جنگ تراکم پیکسل گوشی‌های این مقایسه دانست. اما خوبی‌های نمایشگر جی ۵ به همین‌جا ختم می‌شود؛ حداکثر میزان روشنایی در نمایشگر این گوشی کمتر از ۴۰۰ نیت است و دقت رنگ‌های آن هم تحسین‌برانگیز نیست.

دوربین

بار دیگر از نوا ۲ پلاس شروع می‌کنیم. مدلی که استاندارد دوربین را در گوشی‌های هوشمند میان‌رده جابجا کرد. این گوشی سه دوربین دارد: دوتا در پشت و یکی در بالای نمایشگر برای عکاسی سلفی. دو دوربین پشتی می‌توانند برای ثبت انواع و اقسام تصاویر جذاب مثل پرتره یا زوم دو برابر اپتیکال استفاده شوند. همان‌طور که در بررسی این گوشی خواندید، دوربین نوا ۲ پلاس تصاویر خیلی خوبی ثبت می‌کند و می‌تواند با پرچم‌داران حال حاضر دنیای گوشی‌های هوشمند رقابت کند. این موضوع در مورد دوربین سلفی این گوشی هم صادق است.

از لحاظ دوربین، تفاوتی بین گلکسی ای ۵ و ای ۷ وجود ندارد. هر دو مدل از دو دوربین اصلی و سلفی ۱۶ مگاپیکسلی با نسبت کانونی f/1.9 استفاده می‌کنند که جزو دوربین‌های خوب در میان گوشی‌های میان‌رده محسوب می‌شود. تصاویر جزئیات زیادی دارند و گستره‌ی دینامیکی آن‌ها هم خوب است. البته همه‌ی این خوبی‌ها به شرایط نوری محیط بستگی دارد و در شرایط نوری ضعیف، نباید انتظار ثبت تصاویر باکیفیت و بدون نویز داشته باشید.

اکسپریا ایکس‌ای ۱ اولترا از حسگر ۲۳ مگاپیکسلی سونی IMX300 استفاده می‌کند؛ همان حسگری که در گذشته در گوشی‌های پرچم‌داری مثل اکسپریا زد ۵ یا اکسپریا اکس‌زد استفاده شده بود. از لحاظ کیفیت عکس‌ها، تصاویر ثبت‌شده در شرایط نوری مساعد، شفافیت زیادی دارند و جزئیات زیادی نشان می‌دهند؛ به‌علاوه دوربین سلفی این گوشی به یک فلش LED هم مجهز شده است و می‌تواند تصاویری با جزئیات زیاد، گستره‌ی دینامیکی خوب و رنگ‌های طبیعی ثبت کند.

نوکیا ۶ هم مثل گلکسی‌ها از دوربینی با حسگر ۱۶ مگاپیکسلی استفاده می‌کند؛ ولی نسبت کانونی لنز این دوربین f/2.0 است. برخلاف گوشی‌های کلاسیک نوکیا که همیشه به داشتن دوربین قدرتمند معروف بودند، دوربین نوکیا ۶ نمی‌تواند تصاویر خوبی مانند رقبای خود ثبت کند. جزئیات تصویر با دقت زیادی نشان داده نمی‌شود و رنگ‌ها هم چندان طبیعی نیستند. همین موارد در مورد دوربین سلفی این گوشی هم صادق است.

اما دوربین یکی از آن مواردی است که پرچم‌داران سال قبل، برتری خود را نشان می‌دهند. می ۵ اس از حسگر پیشرفته سونی IMX378 با دقت ۱۲ مگاپیکسل استفاده می‌کند که پیکسل‌های بزرگی هم دارد. سیستم فوکوس خودکار فازی در کنار تراشه‌ی قدرتمند این گوشی، کمک خواهد کرد سرعت عکاسی گوشی، به‌خصوص هنگام ثبت تصاویر اچ‌دی‌آر، بالا برود. در شرایط نوری مساعد، می ۵ اس می‌تواند تصاویر خوبی ثبت کند که دست‌ کم برای یک گوشی پرچم‌دار سال ۲۰۱۶، رضایت‌بخش است.

جی ۵ هنوز و حتی در میان گوشی‌های پرچم‌دار، دوربینی خوب با قابلیت‌های جذاب دارد. ال‌جی در قاب پشت این گوشی، یک سیستم دوربین دوگانه قرار داده است که یکی عکس‌های معمولی و دیگری عکس‌های عریض می‌گیرد. اولی می‌تواند عکس‌های خوبی با جزئیات زیاد و رنگ‌های طبیعی ثبت کند که حتی در شرایط نوری ضعیف یا شب هم عملکرد رضایت‌بخشی دارد. دوربین دوم با اینکه کیفیتی به‌خوبی اولی ندارد، ولی می‌تواند حجم زیادی از فضا و جزئیات را در یک تصویر عریض جای دهد که موردی کاربردی محسوب می شود. جی ۵ هم مثل نوا ۲ پلاس، یکی از بهترین انتخاب‌ها برای علاقه‌مندان به عکاسی است.

سیستم‌عامل و رابط کاربری

نوا ۲ پلاس به‌طور پیش‌فرض به اندروید نسخه‌ی ۷.۰ مجهز است و به احتمال زیاد، به‌روزرسانی اندروید ۸.۰ را هم در آینده دریافت می‌کند. مثل تمام گوشی‌های هوشمند هواوی، نوا ۲ پلاس هم از رابط کاربری EMUI استفاده می‌کند که تلفیقی از رابط کاربری iOS و اندروید خالص محسوب می‌شود. این رابط کاربری، مزایای زیادی دارد که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به قابلیت تغییر پوسته و شخصی‌سازی ظاهر آن اشاره کرد. به‌علاوه مثل رابط کاربری iOS، در EMUI هم دسترسی به همه چیز سریع است؛ به‌طوری‌که شرکت سازنده ادعا می‌کند تنها با سه بار لمس صفحه، می‌توان به ۹۰ درصد از قابلیت گوشی دسترسی پیدا کرد. در ضمن، رابط کاربری نوا ۲ پلاس کاملا روان است و نشانه‌هایی از مکث یا افت سرعت در قسمت‌های مختلف آن دیده نمی‌شود.

دو گوشی گلکسی ای ۵ و ای ۷ مدل ۲۰۱۷ با اندروید ۶ وارد بازار شدند و سامسونگ به‌روزرسانی اندروید ۷ را در برخی از نقاط دنیا برای آن‌ها منتشر کرده است. این دو گوشی از رابط کاربری انحصاری سامسونگ با نام Grace UX استفاده می‌کنند که رابطی غنی و پر از امکانات است. به‌علاوه، سامسونگ تمرکز زیادی بر قابلیت‌های امنیتی این رابط کاربری داشته و سرویس‌هایی مثل ناکس (Knox) و پوشه‌ی امن (Secure Folder) را در آن قرار داده است؛ البته سنگینی و پیچیدگی این رابط کاربری باعث می‌شود که شاهد مکث‌های کوچک، هنگام استفاده از گوشی باشید.

اکسپریا ایکس‌ای ۱ اولترا هم مثل نوا ۲ پلاس، به‌صورت پیش‌فرض از اندروید ۷ استفاده می‌کند. سونی سعی کرده است که تا حد ممکن، رابط کاربری گوشی‌هایش را به اندروید خالص نزدیک نگه دارد. یکی امکانات اصلی رابط کاربری سونی، سیستم مدیریت انرژی Stamina محسوب می‌شود. برای کسانی که اهمیت زیادی به تمیز نگه داشتن حافظه‌ی گوشی خود می‌دهند، سونی سرویسی با نام Smart Cleaner تعبیه کرده است که با جستجو و رتبه‌بندی اپلیکیشن‌ها بر اساس میزان مصرفشان، فایل‌های اضافه آن‌ها را از حافظه‌ی گوشی پاک می‌کند. یکی از مهم‌ترین قابلیت‌های نرم‌افزاری اکسپریا ایکس‌ای ۱ اولترا، امکان کوچک کردن رابط کاربری به گوشه‌ای از صفحه است که قابلیت کار کردن با یک دست را برای این گوشی ۶ اینچی فراهم می‌کند.

نوکیا جزو معدود شرکت‌هایی است که رابط کاربری گوشی‌های اندروید خود را تا حد ممکن به رابط کاربری خالص اندروید نزدیک نگه می‌دارد؛ به‌علاوه هیچ برنامه‌ی اضافه به‌صورت پیش‌فرض در این گوشی وجود ندارد و این موضوع کمک می‌کند تا بتوانید از حافظه و سخت‌افزار گوشی، حداکثر استفاده را داشته باشید؛ البته هیچ امکان شخصی‌سازی در رابط کاربری نوکیا ۶ وجود ندارد و باید به ظاهر استاندارد آن قناعت کنید. نوکیا ۶ به‌صورت پیش‌فرض از اندروید ۷ استفاده می‌کند؛ ولی اچ‌ام‌دی وعده است که این گوشی به‌روزرسانی اندروید ۸ را دریافت خواهد کرد.

می ۵ اس مثل سایر گوشی‌های شیائومی از رابط کاربری خاص و جذاب MIUI استفاده می‌کند. شیائومی بیشترین دخالت را در رابط کاربری اندروید خالص داشته است و MIUI، تجربه‌ی کاملا متفاوتی در اختیارتان قرار می‌دهد؛ تجربه‌ای که ممکن است یا عاشقش شوید یا اصلا با سلیقه‌ی شما سازگار نباشد. MIUI مثل رابط کاربری EMUI هواوی، شباهت زیادی به iOS دارد؛ البته این موضوع یک ایراد محسوب نمی‌شود؛ چرا که شیائومی قسمت‌های کارآمد iOS را به اندروید آورده و توانسته است ترکیب خوبی درست کند. می ۵ اس به‌صورت پیش‌فرض از اندروید ۶ استفاده می‌کند و به اندروید ۷ هم به‌روزرسانی می‌شود. با توجه به سابقه‌ی شیائومی در انتشار به‌روزرسانی‌های اندروید، بعید نیست که این گوشی به اندروید ۸ آپدیت شود؛ البته این اتفاق ممکن است مدت زیادی طول بکشد.

جی ۵ یکی از اولین گوشی‌های ال‌جی بود که از نسخه‌ی پنجم رابط کاربری LG UX استفاده می‌کند. این رابط کاربری که روی اندروید نسخه‌ی ۶ قرار گرفته است، رابطی زیبا و تمیز و شبیه به اندروید خالص محسوب می‌شود. میانبر به فهرست تمام اپلیکیشن‌ها به‌صورت پیش‌فرض وجود ندارد؛ ولی با یک به‌روزرسانی ساده، می‌توانید دوباره آن را از بخش تنظیمات گوشی فعال کنید. ال‌جی سرویس‌های جذاب زیادی برای جی ۵ در نظر گرفته است که از مهم‌ترین آن‌ها می‌تواند به سرویس‌های مدیریت مصرف باتری و تمیز کردن حافظه‌ی گوشی اشاره کرد. به‌روزرسانی اندروید ۷ برای این گوشی منتشر شده است و با توجه به تراشه‌ی قدرتمندش، احتمالا به‌روزرسانی اندروید ۸ را هم دریافت خواهد کرد.

سرعت و عملکرد

نوا ۲ پلاس یکی از اولین گوشی‌هایی است که از تراشه‌ی کرین ۶۵۹ استفاده می‌کند. این تراشه که از معماری ۱۶ نانومتری بهره می‌برد، دو پردازنده‌ی چهار هسته‌ای و چهار گیگابایت رم دارد. این ترکیب سخت‌افزاری به نوا ۲ پلاس کمک کرد تا در نسخه‌ی ششم نرم‌افزار انتوتو، بتواند امتیازی حدود ۶۲ هزار به‌ دست آورد. با این قدرت پردازشی، تقریبا تمام برنامه‌ها و بازی‌های اندروید، بدون هیچ مشکلی اجرا خواهند شد.

هر دو گوشی سامسونگ سری ای، به تراشه‌های ساخت همین شرکت، مدل اکسینوس ۷۸۸۰ مجهز شده‌اند که پردازنده‌ای هشت هسته‌ای است و سه گیگابایت رم را کنترل می‌کند. این تراشه عملکردی کندتر از تراشه‌ی کرین ۶۵۹ دارد و در نرم‌افزار انتوتو توانست امتیازی نزدیک به ۶۰ هزار به‌ دست آورد؛ بنابراین، مادامی که نخواهید بازی‌های سه‌بعدی و سنگین را اجرا کنید، مشکلی از بابت عملکرد دو گوشی گلکسی ای ۵ و ای ۷ نخواهید داشت.

نماینده سونی، تنها گوشی در این فهرست است که تراشه‌های ساخت شرکت مدیاتک استفاده می‌کند. سونی برای اکسپریا ایکس‌ای ۱ اولترا، تراشه‌ی مدیاتک پی ۲۰ را برگزیده است. این تراشه هم عملکردی کم و بیش شبیه به دو تراشه‌ی قبلی دارد و توانست ۶۴ هزار امتیاز را از نسخه‌ی ششم انتوتو کسب کند. این گوشی هم چهار گیگابایت رم دارد و در اجرای اکثر برنامه‌های روزمره، مشکلی ندارد.

اما به نماینده‌ی نوکیا می‌رسیم؛ یعنی مدلی که از ضعیف‌ترین تراشه در میان تمام گوشی‌های این فهرست استفاده می‌کند. شرکت اچ‌ام‌دی برای نوکیا ۶، تراشه‌ی پایین‌رده‌ی اسنپدراگون ۴۳۰ را انتخاب کرده است. در آزمون‌هایی که انجام دادیم، این تراشه توانست امتیازی حدود ۴۵ هزار از انتوتو دریافت کند که امتیاز کمی محسوب می‌شود؛ بنابراین انتظار عملکرد سریع و روانی از نوکیا ۶ نداشته باشید.

اما در سمت دیگر، شیائومی می ۵ اس از یکی از قدرتمندترین تراشه‌های موبایل حال حاضر، یعنی اسنپدراگون ۸۲۱ استفاده می‌کند. این تراشه قدرت پردازشی فوق‌العاده زیادی دارد و می‌تواند تمام برنامه‌ها و بازی‌های اندروید را بدون کوچک‌ترین مشکلی اجرا کند. می ۵ اس در آزمون نرم‌افزار انتوتو توانست امتیازی نزدیک به ۱۳۵ هزار کسب کند؛ یعنی چیزی دقیقا سه برابر امتیازی که نوکیا ۶ به‌دست آورده بود؛ پس اگر این مدل را انتخاب کنید، تا چند سالی خیالتان از بابت سرعت و عملکرد آن راحت خواهد بود.

مثل می ۵ اس، عملکرد جی ۵ ال‌جی هم فوق‌العاده است. این موضوع یکی از مزایای اصلی خرید پرچم‌داران سال‌های گذشته محسوب می‌شود. جی ۵ از تراشه‌ی اسنپدراگون ۸۲۰ استفاده می‌کند که یک مدل، قدیمی‌تر از اسنپدراگون ۸۲۱ موجود در می ۵ اس است. این گوشی توانست در نسخه‌ی ششم انتوتو، امتیازی نزدیک به ۱۲۸ هزار کسب کند؛ بنابراین عملکرد آن کم و بیش شبیه به می ۵ اس است.

باتری

هواوی برای تغذیه‌ی نوا ۲ پلاس از یک باتری با ظرفیت ۳۳۴۰ میلی‌آمپر ساعت استفاده کرده است. با توجه به نمایشگر ۵.۵ اینچی با دقت فول اچ‌دی، به نظر می‌رسد که این باتری انتخاب خوبی باشد. این گوشی می‌تواند با یک بار شارژ کامل تا ۱۱ ساعت و ۴۰ دقیقه با روشنایی ۲۰۰ نیت، ویدئو پخش کند که عملکرد خوبی ارزیابی می‌شود.

گلکسی ای ۵ مدل ۲۰۱۷ یک باتری ۳۰۰۰ میلی‌آمپر ساعتی دارد که نمایشگر ۵.۲ اینچی سوپر امولد آن را تغذیه می‌کند. این گوشی در آزمون‌های زومیت توانست با یک بار شارژ کامل تا ۱۲ ساعت و ۴۰ دقیقه، به‌صورت مداوم ویدئو پخش کند. البته این موضوع در شرایطی بود که روشنایی نمایشگر را روی ۵۰ درصد گذاشته بودیم؛ گلکسی ای ۷ هم باتری قدرتمندتری در مقایسه با ای ۵ دارد؛ این باتری قدرتمندتر به ای ۷ کمک کرد که با وجود نمایشگر بزرگ‌تر، بتواند تا ۱۹ ساعت و ۱۰ دقیقه به‌صورت مداوم، ویدئو پخش کند که بهترین شارژدهی در میان این ۷ گوشی محسوب می‌شود.

نماینده‌ی سونی که بزرگ‌ترین نمایشگر را در فهرست ما دارد، در آزمون پخش ویدئو توانست نزدیک به ۱۰ ساعت شارژدهی کند. دلیل این موضوع را می‌توان به ظرفیت پایین ۲۷۰۰ میلی‌آمپر ساعتی باتری و نمایشگر بزرگ آن دانست.

نماینده‌ی نوکیا، باتری و نمایشگری کاملا مشابه نوا ۲ پلاس دارد؛ ولی تراشه‌ی کم‌مصرف‌تر آن کمک کرد تا بتواند کمی بهتر از رقیب هواوی خود عمل کند و با یک بار شارژ کامل، تا ۱۲ ساعت ویدئو پخش کند.

شیائومی برای پرچم‌دار ۵.۱۵ اینچی سال گذشته‌ی خود، یک باتری قدرتمند ۳۲۰۰ میلی‌آمپر ساعتی در نظر گرفته است. این باتری با وجود اینکه باید تراشه‌ی قدرتمند اسنپدراگون ۸۲۱ را تغذیه کند، ولی توانست در آزمون پخش ویدئو، تا ۱۳ ساعت شارژدهی کند.

هیچ‌کدام از پرچم‌داران ال‌جی به باتری‌های قدرتمند شهرت نداشته‌اند و جی ۵ هم از این قاعده مستثنا نیست. این گوشی به یک باتری ۲۸۰۰ میلی‌آمپر ساعتی مجهز شده است که باید سه میلیون و ۷۰۰ هزار پیکسل را روشن نگه دارد. این باتری در آزمون پخش ویدئو، توانست با یک بار شارژ کامل، تنها ۱۰ ساعت و ۳۰ دقیقه شارژدهی کند.

جمع‌بندی

واقعیت این است که نمی‌توان بین این هفت گوشی، یکی را به‌عنوان برنده‌ی مطلق انتخاب کرد. هر کدام از آن‌ها، مزایا و معایب خاص خودشان را دارد و بسته به نوع مصرف و نیازتان از یک گوشی هوشمند، باید مدل مناسب خودتان را انتخاب کنید؛ البته در میان این ۷ گوشی، نوا ۲ پلاس هواوی و شیائومی می ۵ اس، کمترین ایراد را دارند و کامل‌ترین بسته را با بیشترین امکانات، در اختیارتان قرار می‌دهند.

در هر صورت، اگر نمی‌خواهید حساب بانکی‌تان را برای خرید یک گوشی پرچم‌دار خالی کنید، بهتر است این هفت مدل را جزو انتخاب‌های اصلی خودتان قرار دهید. البته به‌جز این هفت مورد، گوشی‌های دیگری هم در بازه‌ی قیمتی میان‌رده‌ها قرار دارند که در این مقایسه قرار نگرفتند. برای مثال، مدل‌هایی مثل سونی اکسپریا زد ۵ پریمیوم، آنر ۸ و شیائومی می نوت ۲ هم در همین بازه‌ی قیمتی هستند که همگی گوشی‌های خوبی محسوب می‌شوند؛ ولی برخی به دلیل ارزش خرید کمتر نسبت به هم‌برند خود در این مقاله و برخی دیگر به دلیل قدیمی بودن، در این مقایسه قرار نگرفته‌اند.