چند روزی است که خبرخرید یکی از بزرگترین شرکت های pap توسط ایرانسل با پیشنهاد رقمی حدود ۱۵۰ میلیارد تومان و ادغام آنها با یکدیگر از گوشه و کنار به گوش می‌رسد. خبری که هنوز صحت و سقم آن از سوی هر دو شرکت نه تایید شده و نه تکذیب.
نود آی سی تی – فعالان بازار، رخ دادن این اتفاق به اصطلاح «ادغام » را از چند منظر مشتری (به عنوان برنده نهایی)، اپراتور زرد (که روز به روز بر قدرت و نفوذ آن دربازار تلفن همراه افزوده می شود) ، شرکت های pap باقی مانده (که تاکنون از قدرت چانه زنی بالایی برخوردار نبودند و با بروز این اتفاق نیز ضعیف تر از قبل می شوند)، مخابرات ایران ( بخشی ازبدنه دولت که بعد از جدا شدن هنوز هم از قدرت دولتی برخوردار است و باید با رقیبی تازه دست و پنجه نرم کند) و در آخر سازمان تنظیم مقررات (به عنوان ارایه دهنده مجوز به شرکت های PAP و نظارت برروی عملکرد آنها) مورد نقد و بررسی قرار داده‌اند.
*مشتری برنده نهایی
با تجربه ای که ازنیمه دوم سال ۸۵ با ورود ایرانسل به بازار مخابرات کشور داریم می توان گفت که خرید یک شرکت ارایه دهنده اینترنت پرسرعت توسط دومین اپراتور تلفن همراه با حدود ۱۸ میلیون مشترک فعال به نفع کاربر نهایی است چرا که کیفیت افزایش یافته، قیمت ها به خاطر ایجاد فضای رقابت بین مخابرات ایران و همراه اول با ایرانسل منطقی شده و اتفاقی که حدود ۶ سال پیش تاکنون در حوزه تلفن همراه افتاد در حوزه ADSL نیز تکرار می شود.
با گسترش بازار رقابت میان مخابرات به عنوان یکی از مدعیان بازار اینترنت پرسرعت بعد از خصوصی سازی و ۱۰ شرکت PAP باقی مانده بعد از این انتقال از یک سو و قدرت چانه زنی بالای ایرانسل و امکان فروش محصولات به صورت پکیج و باندل کردن آن توسط ایرانسل از سوی دیگر می توان امیدوار بود که کاربران اینترنت پرسرعت بعد از سال ها به نوایی برسند.
*سرمایه گذاری ۱۵۰ میلیارد تومانی
گسترش فعالیت ایرانسل به عنوان یک اپراتور به خاطر داشتن وایمکس، GPRS، MMS و خدمات ارتباطی و غیره امکان ایجاد انحصار بخش بزرگی از بازار ارتباطی کشور را برای اپراتور زرد فراهم کرده تا آنجا که می توان گفت در آینده پس‌لرزه‌هایی که در گذشته باعث افت و خیز شرکت های ندا می شد و همگی ناشی از محدودیت های اعمالی از سوی مخابرات ایران بود دیگر اثری ندارد.
* مخابرات برروی تیغ دولبه
از سوی دیگر مخابرات به خاطر انحصار سیم مسی در مقابل بزرگترین رقیب خود قرار می گیرد.و این برای مخابرات حکم تیغ دولبه را دارد و فرصتی با رویکرد را به آن می دهد.
یکی آنکه ورود ایرانسل به بازار adsl این توان را به مخابرات می دهد تا با انحصارش رقیب را در بازار با ابزار تجهیزات و زیرساخت محدود کند و از سوی دیگر این رقیب به قدری قوی است که رقابت با آن به نسبت شرکت های کوچکتر سخت تر شده و برای مبارزه با آن توان بیشتری را از مخابرات می گیرد، توانی که در حال حاضر باید صرف حفظ بازار و مشتری مداری شود.
*بخش خصوصی بر سر دوراهی
در این میان بزرگترین بخشی که آسیب می بیند و باید بیش از هر چیز نگران آن باشیم بخش خصوصی و یا همان شرکت های pap هستند که سال هاست در این حوزه فعالیت کرده و با مشقات زیادی امروز تبدیل به شرکت های بزرگی شده اند.۱۱ شرکتی که به رغم مشکلات فراوان تاکنون توان مذاکره با مخابرات ایران را نداشتند؛ با این اتفاق نسبت به ایرانسل چه به لحاظ برند و چه به لحاظ سرمایه توان خود را از دست داده و یا مجبور به کار با مخابرات می شوند و یا با یکدیگر جوینت می شوند که نتیجه آن خروج بخش خصوصی از بازار بوده که کاملا با اصل ۴۴ قانون اساسی مغایرت دارد.
*رگولاتوری میانجیگر
اینجا است که سازمان تنظیم مقررات نقشی پررنگ را بازی می کند البته اگر مقتدرانه عمل کند.
قاعدتا رگولاتوری باید به خاطر ایجاد فضای رقابت و کیفیت خوب که نهایت آرزوی آن است از این اتفاق استقبال کند اما سازمان تنظیم مقررات فعلی که قدرت نظارتش جای سوال دارد؛ هماورد با ایرانسل و مخابرات ایران به طور همزمان برایش سخت تراز زمانی است که نقش میانجی میان شرکت های ندا با مخابرات را بازی می کرد. به هر صورت حرکت سه وجهی رگولاتوری میان بخش خصوصی، ایرانسل و مخابرات در آینده نشان دهنده قدرت و اعمال نفوذ آن به عنوان ناظر دولتی و حامی بخش خصوصی بر بازار خواهد بود.
شنیده ها حاکی است عده‌ای از فعالان،عطای این حوزه را به لقایش ببخشیده اند و کاهش نیروی کار در برخی از شرکت های ارایه دهنده اینترنت پرسرعت (pap) در چند ماه گذشته صحه ای بر این تحلیل است که دور از واقعیت نیست.
منبع: تلنا
ارسال یک نظر