تجهیزات سخت‌افزاری، نرم‌افزاری و خدمات پشتیبانی آنها در نظام بانکی، همواره یکی از بخش‌های جذاب و پرسود برای شرکت‌های فعال در این عرصه‌ها به شمار می‌رود. به شکل طبیعی به واسطه گستردگی نظام بانکی در ایران و حجم بسیار بالا و خارج از استاندارد شعب بانکی، سود قابل ملاحظه‌ای از تجهیزات و لوازم مصرفی آنها نصیب فعالان در این بخش‌ها می‌شود.
در ایران و بر اساس آخرین آمار، بالغ بر ۲۱ هزار شعبه بانکی وجود دارد که نیمی از آنها با توجه به گستردگی خدمات الکترونیکی، باید جمع‌آوری شوند. موضوعی که سال‌ها در دست بررسی است و فشار برای کاهش شعب بانک‌ها همچنان هم ادامه دارد.
طبعا این تعداد غیراستاندارد از میزان شعب بانکی، برای بسیاری از شرکت‌های داخلی و خارجی و نمایندگان آنها در ایران جذاب بوده و به مثابه ورود به بازار چهار یا پنج کشور است. از این رو ارایه مشوق‌ها، لابی‌گری و برقراری برخی ارتباطات و تعاملات برای راضی کردن مدیران بانک‌ها به پذیرش تجهیزات مورد نیاز آنها در ایران بیشتر از سایر کشورها رایج است.
به این ترتیب تصور اینکه یک سخت‌افزار یا دستگاه خاص را بتوان در تمامی شعب کشور مستقر کرد و از آن پس بابت خدمات پس از فروش و اقلام مصرفی آن به بانک‌ها خدمات داد، همچون یافتن یک گنج بزرگ است.
حتما در شعب بانکی با حجم زیادی از کامپیوترها، دستگاه‌ها و تجهیزات مورد نیاز بانک‌ها برای ارایه خدمات به مشتریانشان مواجه شده‌اید که از روی میز کارکنان پیشخوان‌های بانکی گرفته تا دورتادور داخل شعبه‌ها مستقر هستند.
برای مثال یکی از این تجهیزات «کارتپرینترها» هستند. همان دستگاهی که روی کارت‌های خام بانکی اطلاعات مورد نیاز متقاضیان را چاپ می‌کنند. مهم‌تر از این کارتپرینترها اما تجهیزات مصرفی آنها است که در راس آنها ریبون‌ها هستند. همان ابزاری که حاوی رنگ دستگاه است و هر چند وقت یک بار باید تعویض شود. به این ترتیب گاه سود فروش ریبون‌ها در بلند مدت به مراتب بیشتر از خود دستگاه‌های پرینتر است.
این وضعیت وقتی جالب‌تر می‌شود که ریبون‌های مورد نیاز کارتپرینترها به شکلی و با ارتباطات خارجی صرفا در انحصار یک شرکت خاص باشد و از قضا قیمت‌ها هم انحصاری و بالاتر تعیین شود و سایر متقاضیان نیز امکان واردات آن با ارقام پایین‌تر را نداشته باشند.
به این ترتیب روشن است که بحث تجهیزات بانکی و پشتیبانی فنی، سخت‌افزاری و نرم‌افزاری تا چه میزان ارزش و اهمیت دارد. آن هم در مورد کشوری که به تنهایی به اندازه چندین کشور شعبه بانکی دارد.
با این مقدمه اما قصد داریم نیم‌نگاهی به فعالیت شرکتی فرانسوی تحت عنوان SISTEER در ایران داشته باشیم، که ظاهرا خدمات و فعالیت‌هایی در حوزه بانکی ایران دارد.
همین ابتدا باید گفت که اطلاعات کمی از این شرکت وجود دارد، اما اطلاعات و مستنداتی در خصوص نحوه فعالیت این شرکت و رابطان آن در ایران به دستمان رسیده که در آینده و با بررسی‌های بیشتر به آن خواهیم پرداخت.
آن‌طور که در توضیحات کوتاه مربوط به شرکت سیستیر و در سایت این شرکت آمده است: سیستیر یک شرکت ارایه‌دهنده خدمات مخابراتی و سیستم‌های ارتباطی در حوزه IoT محسوب می‌شود. سیستیر دارای منابع، فناوری‌ها و زیست‌بومی است که به آن اجازه می‌دهد به سرعت امکان راه‌اندازی یک اپراتور بی‌سیم و کسب درآمد از خدمات IoT یا توسعه فناوری‌های خدمات اتصالی را داشته باشد.
فناوری سیستیر مبتنی بر خدمات ابری بوده که به کسب‌وکارها امکان توسعه با هزینه‌ها و سرمایه‌های کمتر را می‌دهد. سیستیر از سال ۲۰۰۲ آغاز به کار کرده است و آن‌طور که در سایت این شرکت اعلام شده، در راه‌اندازی ۵۰ سرویسِ اپراتورها همکاری داشته و بالغ بر ۱۰ میلیون محصول هم‌اکنون از فناوری این شرکت بهره می‌برند.
این شرکت با ۵۰ کارمند و درآمد ۱۰ میلیون دلاری اساسا یک شرکت MVNE (فعال‌کننده شبکه‌های مجازی موبایل) است که به اپراتورهای مجازی (MVNO) خدمات می‌دهد.
مدیریت این شرکت با آلن بورو بوده و عمده اخبار پیرامون این شرکت مربوط به سال‌های قبل است.
در بخش شرکای سایت شرکت TELE2 که یک شرکت فعال در اکوسیستم IoT (اینترنت چیزها) محسوب می‌شود درباره شرکت SISTEER آمده است، این شرکت فرانسوی فعال در زمینه MVNE دارای تجربیات بالایی در حوزه مخابراتی است و بالغ بر ۲۰ کسب‌وکار فعال در حوزه MVNO در فرانسه را فعال کرده‌اند. همچنین به‌طور مستقیم با برندهای بزرگی کار کرده‌اند و در سطح جهانی نیز فعال بوده و با کسب‌وکارهایی در آسیا، ایران، برزیل و فرانسه همکاری دارند. اما در سایت سیستیر اثری از نام ایران پیدا نمی‌شود.
این شرکت به عنوان سومین MVNO در کشور برزیل توانسته در سال ۲۰۰۹ مجوز فعالیت خود را بگیرد و تا سال ۲۰۱۲ خدمات خود را عرضه کند.
TELE2 هم در سال ۲۰۱۶ اعلام کرده که طی یک قرارداد با مشارکت سیستیر وارد حوزه IoT کشور فرانسه شده است. اگرچه اطلاع دقیقی از نتیجه این قرارداد پیدا نکردیم.
در سال ۲۰۱۸ نیز خبری مبنی بر انعقاد تفاهم‌نامه میان این شرکت با شرکت Whale cloud که وابسته به ZTE چین محسوب می‌شود در زمینه خدمات سیستم‌های صورت‌حساب‌گیری منعقد شده است.
با وجود این اخبار که به سختی و از گوشه و کنار اینترنت در خصوص شرکت سیستیر فرانسه جمع‌آوری کرده‌ایم، بخش اخبار این سایت تناسبی با حجم فعالیت‌های این شرکت ندارد.
بخش اخبار سایت این شرکت در مجموع حاوی تنها ۹ خبر است که از این تعداد یک خبر مربوط به ۱۹-۰۲-۲۰۱۳، یک خبر مربوط به تاریخ ۱۹-۰۶-۲۰۱۵ و باقی هفت خبر باقی مانده همگی در یک تاریخ یعنی ۱۹-۰۲-۲۰۱۶ روی سایت این شرکت قرار گرفته که از شرکتی با استانداردهای اروپا که مدعی است شرکت‌هایی نظیر اورنج، کارفور، کارتل، TELE2، SFR و … از مشتریان این شرکت هستند، کمی به دور و عجیب است.
به عبارت دیگر این شرکت ماهیتا یک شرکت مخابراتی محسوب می‌شود و اثری از فعالیت‌های آن در تجهیزات دیگر حوزه‌ها از جمله بانکی پیدا نکردیم.
در کشور ایران نیز اگر عبارت سیستیر را جست‌وجو کنید نام شرکتی که به‌طور مستقیم با عنوان همکار یا نمایندگی Sisteer فعالیت داشته باشد، یافت نمی‌شود.
اما اطلاعات حاصله، ما را به شرکتی به نام «ک.ا» رساند با این وجود تلاش ما برای مصاحبه و کسب اطلاع از برخی مسایل پیرامون شرکت سیستیر، از جمله نوع فعالیت، شرکت‌های رابط، شرکای ایرانی، خدمات، نوع تجهیزات و غیره بی‌نتیجه ماند.
اگرچه این تمام پرسش‌های ما از جزییات فعالیت شرکت سیستیر در ایران نیست و مسایلی دیگر هم وجود دارد که در آینده بیشتر به آن خواهیم پرداخت.
ارسال یک نظر