در حال خواندن
چگونه شخصیت آدمها را از روی لباس پوشیدن شان بشناسیم؟
0

یک روانشناس گفت: دوران نوجوانی و جوانی دورانی است که بیش از هر زمان دیگری به لباس و پوشش توجه می‌شود، اما آیا تاکنون توجه کرده‌اید موقعی که لباس مورد علاقه‌تان را می پوشید، خلقتان تغییر می کند؟
به گزارش ایسنا،محمد ملکی در این زمینه گفت: شاید تجربه کرده‌اید که در یک
جفت کفش شیک احساس اعتماد به نفس بیشتری دارید یا ممکن است با پوشیدن یک
لباس رسمی در محل کارتان احساس کنید در شغلتان مهارت بیشتری دارید. گاهی
اوقات نیز به دلیل پوشیدن لباس خاصی احساس راحتی و آسودگی می کنید. واقعیت
این است که لباس شما می تواند تاثیر روانشناختی بر شما بگذارد، همچنین قادر
است که همان احساس را در اطرافیانتان برانگیزد.او در ادامه گفت:
مدل‌هایی که ما می پوشیم نه تنها به دیگران می گوید که ما که هستیم، بلکه
همانطور که اشاره شد احساس خوب یا بدی نیز به ما می‌دهند. لباسی که ما می
پوشیم – خواه حزن انگیز باشد یا شاد یا چیزی بین این دو – بر اینکه ما
چگونه خودمان را ببینیم و دیگران چه نگاهی به ما داشته باشند، تاثیر می
گذارد.این روانشناس با بیان اینکه نوع لباس نقش مهمی را در کار،
روابط و حتی در عزت نفس ما دارد، توصیه کرد: قبل از اینکه انتخاب کنید چه
نوع لباسی را می خواهید برای بیرون رفتن بپوشید، به این مسئله فکر کنید که
تمایل دارید دیگران شما را چگونه ببینند و شخصیت‌تان را تفسیر کنند. یادتان
باشد لباس‌های شما بسیار بیشتر از آنچه فکر می‌کنید حرف برای گفتن دارند.
در ذیل به برخی از انواع رایج پوشش که هر کدام از نظر اطرافیان نشانه
ویژگی‌های شخصیتی خاصی است، اشاره می‌شود.شخصیت شناسی آدم‌ها از روی لباساو
با اشاره به شخصیت شلخته گفت: اگر لباس‌های شما اغلب اوقات چروکیده و
ناهماهنگ باشند، دیگران این را به مفهوم شلخته بودن شما می‌دانند. لباس
پوشیدن به طرز شلخته به دیگران این پیام را می‌دهد که شما مراقب ظاهرتان،
کارتان، آینده تان و … نیستید و نباید به شما اعتماد کرد.ملکی
درباره شخصیت‌های به دنبال مد گفت: در هر لباسی که این شخصیت‌ها می‌پوشند،
یک مارک معروف برجسته است. آنان بسیار تمایل دارند که دیگران این مارک‌ها
را ببینند. افراد مختلفی هستند که این نوع لباس پوشیدن را به معنای موفقیت
می‌دانند، اما برخی از افراد نیز ممکن است فکر کنند که با یک آدم مادی‌گرا
یا با اعتماد به نفس پایین روبرو هستند که می‌خواهد با این نوع لباس
پوشیدن، آن را جبران کند.این روانشناس در مورد شخصیت‌های خسیس گفت:
شخصیت‌های خسیس اغلب لباس‌های کوتاه و تنگ را انتخاب می‌کنند. پوشش آنها
اغلب نشان‌دهنده یک نوع ناایمنی روانی است. آنها تلاش می‌کنند تا تمامی
تمرکزشان را بر بدنشان متمرکز کنند.او گفت: افراد دارای شخصیت
نمایشی به طور معمول کفش‌ها و لباس‌هایی با رنگ‌های تند و غیرمعمول
می‌پوشند، البته این نوع پوشش ممکن است گاهی اوقات مطابق مد باشد. این
افراد اغلب تمایل دارند به دیگران نشان دهند که از آنها مجزا هستند و دوست
دارند به چشم بیایند و دیده شوند.ملکی درباره شخصیت پیرو و همرنگ
جماعت گفت: آیا شما همیشه از لباس‌هایی با رنگ‌ها و مدل‌های خنثی استفاده
می کنید و هرگز نوع دیگری لباس نمی پوشید؟ اگر پاسخ مثبت است می تواند
نشانه‌ای باشد از اینکه شما تمایل دارید که در جامعه و گروه‌های مختلف
ترکیب شوید و از هرگونه مورد توجه واقع شدن پرهیز کنید.این
روانشناس با اشاره به پوشش شخصیت ورزشکاری اظهار کرد: استفاده از لباس‌ها و
کفش‌های ورزشی به دیگران نشان می دهد که شما ورزشکار هستید و مراقب بدنتان
هستید. البته این شخصیت‌ها می توانند به‌سادگی شلخته شوند به‌ ویژه پس از
تمریناتشان.او گفت: افرادی که در بیرون از خانه هرگز لباسی به جز
لباس رسمی نمی‌پوشند، در طی زمان در نظر دیگران انسانی یک بعدی یا فاقد
خلاقیت به نظر می‌آیند.ملکی گفت: بیشتر افراد از ترکیبی از این
سبک‌های لباس پوشیدن استفاده می‌کنند. یک روز لباس رسمی می پوشند و روز بعد
لباس اسپرت. تنها عده معدودی هستند که همیشه یا اغلب اوقات از یک نوع پوشش
استفاده می کنند.او گفت:‌ اگر می خواهید با استفاده از لباس،
امتیازات و ویژگی هایتان را نشان دهید باید در هر موقعیتی لباسی بپوشید که
اطرافیان شما متوجه احساسی که در آن زمان دارید، بشوند. در حقیقت،
روانشناسان دریافته‌اند که چنین پوششی تاثیر واقعی بر خلق‌تان و دیدگاه
دیگران نسبت به شما و فعالیت‌تان دارد.برای مثال، پوشیدن یک لباس زیبای
ورزشی، افرادی که شما را می بینند برمی انگیزد که به فکر ورزش کردن بیفتند.
بنابراین پیش از انتخاب لباس از خود سوال کنید که آیا آنچه می پوشید،
احساسات و ویژگی هایی که در آن موقعیت می خواهید دیگران متوجه آن شوند را
نشان می دهد؟این روانشناس توصیه کرد: لباسی را بپوشید که برای ظاهر
شما مناسب است. برخی از لباس‌ها برای برخی از چهره‌ها و اندام‌ها مناسب‌تر
است. رعایت این تناسب یکی از مهم‌ترین ویژگی‌هایی است که می‌تواند شما را
خوش‌تیپ جلوه دهد.ملکی گفت: نیازی نیست لباسی که شما را زیبا نشان
می‌دهد، عجیب و غریب و خاص باشد. برخی از لباس‌ها تصوری جادویی و
غیرواقع‌بینانه دارند. به همین علت لباس مورد علاقه این افراد در تن
شخصیت‌های افسانه‌ای و داستانی است و هنگام انتخاب و خرید لباس هم خودشان و
هم فروشنده را به دردسر می‌اندازند و سرانجام نیز از خریدشان ناراضی
هستند.او ادامه داد: متناسب با فضایی که در آن قرار دارید، نوع
لباستان را انتخاب کنید. برای مثال، پوشیدن کت و شلوار برای یک میهمانی
خودمانی یا یک گردش تفریحی می‌تواند عذاب‌آور باشد. از سوی دیگر گاهی اوقات
لباسی با مدلی خارج از آنچه همیشه می‌پوشید را بپوشید. اگر عادت دارید که
اغلب اوقات از لباس‌های رسمی یا اسپرت استفاده کنید، تصمیم بگیرید برخی
اوقات از مدل‌های دیگری نیز استفاده کنید. این کار می‌تواند به تسهیل
ارتباط شما با دیگران کمک کند.این روانشناس گفت: تلاش کنید نوع و
رنگ لباس‌تان خیلی عبوس و جدی نباشد. استفاده مکرر از لباس‌های با رنگ‌های
تیره سبب برداشت‌های نامناسب دیگران نسبت به شما می‌شود. آنها ممکن است به
اشتباه گمان کنند که شما فردی عبوس، افسرده و مشکل‌دار هستید.او
گفت: تنها لباس‌هایی را بپوشید که در آنها احساس خوبی دارید. به هیچ عنوان
زیربار پوشیدن لباس‌هایی که در آنها احساس خوبی ندارید، نروید. پوشیدن
لباسی که باب میل‌تان نیست، بدون عوارض نیست. یکی از مشخص‌ترین عوارض آن که
می‌تواند آسیب جدی به کار و موقعیت حرفه‌ای‌تان بزند، کاهش اعتماد به‌ نفس
است.این روانشناس با بیان اینکه لباس‌های تداعی‌کننده موارد و
خاطرات منفی را نپوشید، گفت: لباس‌هایی که در دوران یک بیماری سخت یا زمان
مرگ یکی از عزیزانتان پوشیده‌اید را دوباره نپوشید و دور بریزید. حتی دیدن
این لباس‌ها نیز می‌تواند به طور ناخودآگاه یادآور خاطرات بد شما باشد.ملکی
درپایان گفت: نگران حرف و قضاوت دیگران نباشید. به طور منظم لباس‌هایتان
را براساس موقعیتی که در آن قرار می‌گیرید، عوض کنید. برخی از افراد بدین
علت نسبت به تغییر لباس‌شان اقدام نمی‌کنند که می‌ترسند دیگران آنان را با
این لباس‌ها نپذیرند و در مجموع نگران حرف دیگران هستند.

درباره نویسنده
عبداله افتاده
دانش آموخته رشته روابط عمومی الکترونیک هستم، به واسطه شرایط زندگی رشته‌های مختلف کاری را تجربه کردم، تا اینکه در سال 1380 با ورود به خبرگزاری ایرنا استان تهران به عنوان خبرنگار متوجه اشتیاق فراوان به این حرفه شدم. از آن زمان تاکنون نیز در رسانه‌های مختلف در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات مشغول به فعالیت بوده‌ام. موجب خرسندی است اگر انتقادات، پیشنهادات و سوژه های خبری خود را از طریق کانال‌های ارتباطی زیر با من به اشتراک بگذارید.

ارسال یک نظر