در حالی که بانک مرکزی در حال مذاکره با اپراتورهای تلفن همراه از جمله شرکت مخابرات و همراه اول است تا بستر ارائه خدمات حوزه بانکداری و پرداخت الکترونیک را در سیم کارت های اپراتورهای اصلی پیاده سازی کند ایجاد اپراتورهای مجازی فاز جدید از فعالیت های ارزش افزوده موبایلی است که عملا بانکها را از بانک مرکزی و اپراتور اصلی بی نیاز می کند. در حال حاضر بسیاری از بانکها تقاضای خود را برای اخذ پروانه اپراتور مجازی به سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی داده و برخی این پروانه را دریافت کرده اند و به زودی شاهد به بهره برداری رسیدن یک یا چند اراتور مجازی بانکی در سطح کشور خواهیم بود.
فناوری – در حالی که بانک مرکزی در حال مذاکره با اپراتورهای تلفن همراه از جمله شرکت مخابرات و همراه اول است تا بستر ارائه خدمات حوزه بانکداری و پرداخت الکترونیک را در سیم کارت های اپراتورهای اصلی پیاده سازی کند ایجاد اپراتورهای مجازی فاز جدید از فعالیت های ارزش افزوده موبایلی است که عملا بانکها را از بانک مرکزی و اپراتور اصلی بی نیاز می کند. در حال حاضر بسیاری از بانکها تقاضای خود را برای اخذ پروانه اپراتور مجازی به سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی داده و برخی این پروانه را دریافت کرده اند و به زودی شاهد به بهره برداری رسیدن یک یا چند اراتور مجازی بانکی در سطح کشور خواهیم بود.تحول در نظام کسب و کار موبایلی در عرصه بانکیمهمترین اتفاقی که با آمدن اپراتور مجازی تلفن همراه، اپراتوری( MVNO ) رخ خواهد داد بی نیازی بانک ها و شرکت های پرداخت به اپراتورهای تلفن همراه اصلی است. از سوی دیگر با توجه به اینکه بانک مرکزی بانکها و شرکت های پرداخت در راه اندازی کیف پول الکترونیک آزاد گذاشته است بر همین اساس وجود این اپراتور ها می تواند نقطه عطفی در توسعه کسب و کار بانکداری و پرداخت موبایلی کمک محسوب شود. در این مدل کسب و کار اپراتور مجازی با برند خود می تواند سیم کارت تولید کرده و خدمات ارزش افزوده خود را روی آن پیاده سازی کند در چنین صورتی سیم کارت ساختار انحصاری خود را در بین چند اپراتور از دست خواهد داد و طبعا برای مثال بانک های پر مشتری مانند ملت یا ملی با تولید سیم کارت های اختصاصی خود و بر اساس نیازهای مشتریانشان قادر خواهند بود به صورت مستقل محصولات موبایلی خود در حوزه پرداخت و بانکداری الکترونیک را تولید و عرضه کنند.بر اساس مصوبه سازمان تنظیم مقررات دارندگان پروانه اپراتور مجازی تلفن همراه می توانند هرگونه خدمات ارتباطی و انتقال داده از قبیل خدمات دسترسی به اینترنت، دسترسی به شبکه ملی اطلاعات و خدمات مبتنی بر آن، خدمات شبکه های اختصاصی، خدمات صوتی، تصویری، متنی و داده ای و انواع خدمات محتوائی و ارزش افزوده در شبکه های تلفن همراه را در چارچوب قوانین و مقررات کشور ارائه کنند. از منظر تجاری و مسائل مرتبط با مشتری، مشتری گمان می کند MVNO اپراتور سیار اوست، در حالی که MVNO ملزم به داشتن یا ساماندهی و مدیریت تمام یا بخشی از شبکه فیزیکی اصلی زیرساختی نیست.اپراتور مجازی تلفن همراه چیست؟بر اساس انچه در سایت سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی می خوانیم اپراتور مجازی تلفن همراه، اپراتوری است که مجاز به اجاره یا خرید خدمات شبکه تلفن همراه از اپراتور میزبان بر اساس قرارداد عمده فروشی بوده و با استفاده از نشان تجاری (برند) و مدل بازاریابی یا فروش خود، آن را به صورت خرده فروشی به مشترکین نهایی عرضه می کند.مجازی بودن این اپراتورها به این جهت است که باند فرکانسی خاص و پروانه ای برای ایجاد شبکه جدید به آنها اعطا نمی شود و مجاز به احداث زیر ساخت های فیزیکی همانند اپراتورهای عادی نیستند.این اپراتورها با هدف ایجاد رقابت، افزایش کیفیت و پوشش نیازهای مشتریان خاص و ترغیب به نوآوری و ارائه خدمات ارزش افزوده، به بازار تلفن همراه کشور وارد می شوند.افزایش ضریب نفوذ و اشباع بازار تلفن همراه کشور، توجه و دغدغه نهاد رگولاتوری را بیش از پیش به افزایش کیفیت خدمات معطوف کرده و براساس تجربه جهانی و منطق اقتصادی، اصلی ترین عامل تاثیرگذار در افزایش کیفیت خدمات و کاهش قیمت، افزایش رقابت در بازار است و اعطای پروانه اپراتورهای مجازی باعث افزایش رقابت در بازار خواهد شد. مصوبه “اصول حاکم بر پروانه اپراتور های مجازی تلفن همراه سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی طی مصوبه ۲۱۰ کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات، در اسفند سال ۹۳ مقررات مرتبط با تعهدات اپراتورهای تلفن همراه دارای شبکه برای ارایه خدمات به اپراتورهای مجازی تلفن همراه و اصول حاکم بر پروانه فعالیت اپراتورهای مجازی تلفن همراه تصویب و اعلام شد.مصوبه “اصول حاکم بر پروانه اپراتور های مجازی تلفن همراه” که در پورتال سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیوئی و نحوه و صدور پروانه MVNO مندرج است را اینجا ببیندبر اساس این مصوبه متقاضیان دریافت پروانه می توانستند از پانزدهم اردیبهشت تا پانزدهم مرداد سال ۱۳۹۴ درخواست خود را همراه با مدارک و مستندات لازم به سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیوئی ارسال کنند. بر اساس مصوبه دولت، حق امتیاز پایه پروانه اپراتور مجازی تلفن همراه (MVNO) را به میزان ۵۰ میلیارد ریال و پروانه اپراتور مجازی تلفن همراه نوع دوم را ۲۰ میلیارد ریال تعیین شده کرد. چنانچه درآمد پیش بینی شده در طرح تجاری بیش از ۲۰۰ میلیارد ریال باشد، به ازای هر ۵۰ میلیارد ریال ۱۰ درصد به حق امتیاز اضافه خواهد شد. همچنین حق امتیاز پروانه ارایه خدمات ارتباطی (Servco) رقم ۲۰ میلیارد ریال تعیین گردید.تاریخچهنخستین MVNO توسط اپراتور دانمارکی TELE۲ راه اندازی شد و پس از آنکه موج این پدیده اروپا را فراگرفت، اپراتور مجازی موفق انگلیس در سال ۱۹۹۹ میلادی (۱۳۷۸ شمسی) با برند Nextel به فروش خدمات مخابراتی اپراتور UK پرداخت. موفقیت این اپراتور فاقد شبکه و تجهیزات به شکل گیری اپراتور مجازی «ویرجین موبایل» در ایالات متحده آمریکا منجر شد. اپراتوری که توانست از ابتدای آغاز به کار خود تاکنون رقمی بالغ بر ۴۸۰ میلیون درآمد داشته باشد.تفاوت اپراتورهای مجازی تلفن همراه با اپراتورهای اصلیبرخی تفاوت های اصلی اپراتورهای مجازی تلفن همراه با اپراتورهای موبایل یا همان اپراتورهای اصلی به شرح زیر است.۱- شبکه و زیرساخت فیزیکیاپراتورهای مجازی موبایل نمی توانند خودشان شبکه و زیرساخت فیزیکی جدا داشته باشند. این شرکت ها باید برای استفاده از شبکه تلفن همراه، با یک یا چند از اپراتورهای اصلی موبایل قرار داد بسته تا بتوانند از شبکه آنها استفاده کنند. بدین ترتیب در کشور ما هر شرکتی که می خواهد مجوز اپراتور مجازی تلفن همراه(MVNO) را دریافت کند باید حداقل با یکی از شرکت های همراه اول، ایرانسل و رایتل به توافق رسیده و با آنها قرارداد امضاء کند.۲. توسعه شبکهاپراتورهای مجازی موبایل نمی توانند شبکه خود را گسترش دهند مگر اینکه اپراتور اصلی برای توسعه شبکه اش اقدام کند و دسترسی استفاده از آن را به اپراتور مجازی بدهد. بدین ترتیب اپراتورهای مجازی قبل از قرارداد باید به توسعه فنی و جغرافیایی شبکه اپراتور اصلی به خصوص در زمینه شبکه های ۳G و ۴G دقت کنند.۳. تعرفهتعرفه اپراتورهای مجازی باید بر اساس قوانین رگولاتوری و با توافق اپراتور اصلی تعیین گردد. این تعرفه ها در برخی مواقع کمتر از اپراتورهای اصلی و در برخی مواقع بیشتر است.۴. شمارهسرشماره یا همان کد اپراتورهای مجازی می تواند متفاوت باشد و رگولاتوری به این اپراتورها سرشماره خاصی را ارائه کند. به عنوان مثال اپراتور مجازی طرف قرارداد همراه اول به جای استفاده از ۰۹۱ در شماره سیم کارت های خود از شماره مخصوص واگذار شده توسط سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی استفاده کند.۵. سیم کارتاپراتورهای مجازی می توانند سیم کارت های خود را از اپراتور اصلی تهیه نکرده و خودشان از شرکت تولیدکننده خریداری کنند؛ در ضمن قیمت سیم کارت های این اپراتورها می تواند متفاوت باشد و در این زمینه از اپراتور اصلی تبعیت نکنند.۶. خدماتاپراتورهای مجازی تلفن همراه برای ارائه هر خدمت که در مجوزشان ذکر شده باید با اپراتور اصلی به توافق برسند. به عنوان مثال برخی اپراتورهای مجازی پیام چندرسانه ای ندارند یا فقط اینترنت ارائه می کنند.۷. طرح ها و بسته هااپراتورهای مجازی تلفن همراه می توانند بسته ها و طرح های تشویقی متفاوت یا ارزان تری را ارائه دهند.۸. برند تجاریاپراتورهای مجازی تلفن همراه برند تجاری خاصی خود را دارند و می توانند نام اپراتور یا اپراتورهای اصلی خود را در سایت یا تبلیغاتشان اعلام نکنند. این برند تجاری خاص به اپراتورهای مجازی استقلال می دهد.۹. فروشاپراتورهای مجازی موبایل می توانند طرح های فروش متفاوتی نسبت به اپراتورهای اصلی داشته باشند. برخی از اپراتورهای مجازی موبایل برای جذب مشتری بیشتر با سازمان ها و شرکت ها قرارداد می بندند و برخی تنها در بخش سازمانی خدمات ارائه می دهند. این فروش متفاوت می تواند شامل سیم کارت های هوادارای باشگاه های ورزشی، هنرمندان و ورزشکاران باشد. یکی از راه های خوب فروش سیم کارت های اپراتورهای مجازی، باندلینگ(فروش مشترک) گوشی های هوشمند و سیم کارت با تخفیف زیاد در قیمت گوشی خواهد بود؛ این کار برای موفقیت باید مانند کشورهای دیگر با قراردادهای چند ساله و تعهد مالک سیم کارت و گوشی به اپراتور فروشنده انجام شود.این کار به خاطر اینکه تا به حال توسط سه اپراتور ایرانی انجام نشده است، برای مشترکان اپراتورها و علاقه مندان فناوری جذاب است. تا کنون در باندلینگ های انجام شده اپراتورها با شرکت های تولید کننده موبایل، گوشی مورد نظر با قیمت بالاتر فروخته شده است.۱۰. مالکیت های مجزابر اساس قوانین اپراتورها در ایران می توانند تنها ۱۰ سیم کارت را به نام یک نفر بزنند. اپراتورهای مجازی شامل این قانون می شوند و مالکانی که ۱۰ سیم کارت از یک اپراتور دارند می توانند ۱۰ سیم کارت دیگر از اپراتور مجازی طرف قرارداد با این اپراتور نیز داشته باشند.
ارسال یک نظر