«مخدرهای دیجیتالی» پشت مرزهای کشور

پریسا خسروداد – عادت و علاقه بیمارگونه به انجام بازی های رایانه ای، چت، وبگردی، روزمره نویسی در شبکه های اجتماعی مانند اینستاگرام و فیس بوک، خرید از سمساری های آنلاین هر چند در قالب کالاهای کوچک و بی ارزش و موارد مشابه از جمله مصادیقی هستند که در صورت استمرار در انجام، می توان از آنها تحت عنوان اعتیاد دیجیتالی یاد کرد. اعتیاد دیجیتالی تا چند سال پیش، چندان جدی گرفته نمی شد. اما با توسعه کاربری فناوری اطلاعات در زندگی روزمره و افزایش ضریب نفوذ آن در میان اقشار مختلف جامعه، نقش آن بیش از هر زمان دیگری در تعیین کیفیت جسم و روح انسان ها مورد توجه قرار گرفت. به طوری که در حال حاضر مهندسان اجتماعی، همان قدر که از بابت شیوع مواد مخدر سنتی و صنعتی اظهار نگرانی می کنند، به همان میزان معتقدند که آسیب شناسی مخدرهای دیجیتالی را نیز می بایست جدی گرفت تا بدان جایی که ترک عادت به موجب مرض شود، نرسد.

نود فناوری – چندی است که ترس و واهمه ای عجیب و فراگیر در میان کاربران ایرانی و به ویژه خانواده ها شیوع پیدا کرده است که روایت از انتشار مخدرهای جدیدی با عنوان مخدر صوتی یا دیجیتالی در فضای مجازی دارد. خبری که در هفته گذشته، واکنش رییس پلیس مبارزه با مواد مخدر را نیز در برداشت. با توجه به حساسیت موضوع، در گزارش این هفته ICT ایرانی ضمن محوریت قراردادن این پرونده جدید، به بررسی و تحلیل اهم سایر اخبار در هفته ای که گذشت می پردازیم. فاز توهم با مخدرهای صوتیهفته گذشته مطلع شدیم که نوع جدیدی از مواد مخدر در فضای مجازی به فروش می رسد که استعمال آن از طریق استنشاق، تزریق و یا بلعیدن میسر نیست! بلکه تاثیرات مخرب آن صرفا از طریق شنیدن ایجاد می شود. شاید در ابتدا اندکی شبیه فیلم های تخیلی به نظر برسد، اما چندی است نوع جدیدی از ماده مخدر به نام Digital Drug تولید شده است که در میان جوانان به مخدر صوتی شهرت دارد. جزییات بیشتر از این قرار است که این نوع از ماده مخدر که دسترسی به آن در قالب Track امکان پذیر است، رایگان نیست و مستلزم پرداخت هزینه است و نیازمند وجود تجهیزات خاصی مانند هدست است. ظاهرا این فایل ها به گونه ای طراحی شده اند که با ایجاد فرکانس های مختلف روی هر گوش، تاثیر خاصی روی مغز می گذارند و به دلخواه مشتری دارای اثراتی مشابه کوکائین، ادرنالین، هروئین، ماریجوانا و حتی الکل را در مغز شبیه سازی کنند. این خاصیت به شرط آن که اختلاف فرکانس کمتر از ۳۰ هرتز باشد، بر اثر ایجاد ضربان میان دو فرکانس صوتی پخش شده در هر گوش بوجود می آید.این در حالی است که سردار مویدی، رییس پلیس مبارزه با مواد مخدر وجود مخدرهای صوتی را در ایران تایید نمی کند و ارایه اطلاعات بیشتر در این زمینه را به انجام بررسی های علمی دقیق تر واگذار می کند.تحلیل سردار از رواج مخدرهای صوتی بیشتر به سمت بازی سوداگران مرگ برای دستیابی به سود بیشتر تمایل دارد و معتقد است تکنیک کارتل های مواد مخدر این است که هر از چندگاهی اسم مواد مخدر را تغییر می دهند تا باایجاد هیجان در میان جوانان به سود بیشتری دسترسی پیدا کنند. در این خصوص بررسی های بیشتر ما که با استفاده از نظر پزشکان و روانپزشکان حاصل شده است نشان می دهد، یک دلیلی فیزیکی وجود دارد که احتمال ایجاد اعتیاد از طریق مخدرهای دیجیتالی را نفی می کند و ذکر این نکته است که مواد مخدر رایج علاوه بر مغز بر کلیه بخش های سیستم عصبی و اعضای بدن نیز اثر می گذارند، اما مخدرهای دیجیتالی با شکل فعلی تنها قادر به متاثر کردن مغز از طریق انتشار هورمون دوپامین هستند. اما این دلیل نمی شود که اعتیادآور بودن این مواد را جدی نگرفت، چون در خصوص بی اثربودن نیز می توانند تجربه خوشی زودگذر استعمال مواد مخدر را در فضای مجازی برای جوانان ایجاد کنند و آنها را ترغیب به استفاده در دنیای واقعی کنند.ناگفته نماند که خوشبختانه علیرضا جزینی قائم مقام دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر با رد هرگونه شایعه در خصوص استفاده از مخدرهای دیجیتالی و صوتی در کشور «تریاک» و «شیشه» را دو مخدر پرمصرف کشور در ایران معرفی کرد. خرید ۱۴۰ میلیون دلاری گیمرهای ایرانیاشتهای وصف ناپذیر جوانان ایرانی به بازی های رایانه ای، چندی است که کانون توجه بسیاری از رسانه ها در داخل و خارج کشور شده است. پس از این که بررسی تراکنش های مالی گیمرهای ایرانی نشان داد که سالانه ۲۰۰ میلیارد تومان پول از کشور صرفا بابت بازی کلش خارج می شود، هفته گذشته واقعیت دیگری آشکار شد. بر اساس جدیدترین آمارهای یک موسسه تحقیقاتی خارجی، ایرانی ها در سال ۲۰۱۵ حدود ۱۴۰ میلیون دلار بابت بازی های رایانه ای و کنسول های بازی پول خرج کرده اند که البته پیش بینی شده است این رقم در سال جاری میلادی به رقم ۱۶۷ میلیون دلار نیز برسد. نکته تامل برانگیز جریان این است که دسترسی گیمرهای ایرانی به اغلب بازی های رایانه ای از طریق دانلودهای غیرقانونی و یا نسخه های قفل شکسته شده، امکان پذیر است و چنانچه خرید این بازی های از شبکه قانونی صورت می گرفت، معلوم نبود این رقم تا به کجا صعود پیدا می کرد؟!بر اساس این گزارش، بازی های رایانه ای یکی از پولسازترین صنایع در حوزه دیجیتال محسوب می شوند که جوانان ایرانی نیز علاقه بسیاری برای انجام آن نشان داده اند. به طوری که سالانه میلیاردها ثانیه از زمان و پول خود را به این سرگرمی اختصاص می دهند. اما متولی این امر که بنیاد ملی بازی های رایانه ای است تا کنون هیچ راهکار مشخصی جز تولید بازی های داخلی با گرافیک نه چندان جذاب برای هدایت و گردش این سرمایه در داخل کشور ارایه نداده است. البته در هفته ای که گذشت صحبت هایی از تدوین برنامه درسی برای کارشناسی ارشد رشته «مدیریت تجاری بازی های رایانه ای» توسط بنیاد مذکور به میان آمده که «مدیریت تکنولوژی بازی سازی»، «مدیریت کسب و کار بازی های رایانه ای»، «مدیریت تجاری سازی بازی های رایانه ای» و «کارگردانی فنی بازی سازی» از جمله سرفصل های آن است. قرارداد ۱۱۰ میلیارد تومانی فیلترینگهفته گذشته رگولاتور وزیر ICT از انعقاد قراردادی به ارزش ۱۱۰ میلیارد تومان میان این وزارت خانه و احتمالا ۱۱ دانشگاه ایرانی خبر داد که قرار است با هدف پیشگیری از عبور خط قرمزها به فیلترینگ هوشمند شبکه های اجتماعی بپردازد.گمان می رود قرارداد مذکور نشانه ای دال بر این واقعیت باشد که اراده دولت مبنی بر مسدودسازی شبکه های اجتماعی اعم از تلگرام، اینستاگرام و غیره نیست و می خواهد بهره برداری لازم را از کارایی و ضریب نفوذ این ابزارها ببرد. اما درصدد است تا ضمن نظارت بیشتر، ارسال و دریافت اطلاعات بر بستر این شبکه ها را برای کاربران به نوعی کانالیزه کند. بر اساس این گزارش، فیلترینگ هوشمند از جمله طرح هایی است که تا کنون با چالش های متعددی مواجه بوده است. این طرح که به صورت جدی برای نخستین بار در سال ۹۳ مطرح شد و به گفته مسولان تا کنون چندین بار و در چند فاز به مرحله بهره برداری رسیده است، بنا به دلایل نامعلومی که برخی آن را بروز نقص فنی و دیکد کردن برنامه های مسدودسازی توسط مسدودشدگان در آن سوی آب ها ارزیابی می کنند به مرحله نهایی نرسیده است. انتشار رقم قرارداد۱۱۰ میلیارد تومانی فیلترینگ هوشمند باعث برانگیخته شدن موضع گیری هایی در هفته گذشته شد و برخی از خبرگان اختصاص این اعتبار به سایر اولویت ها نظیر ایجاد و توسعه زیرساخت در مناطق روستایی را ارجح دانستند. از دیگر تناقضات فیلترینگ هوشمند این است که چند ماه پیش از این رقم اعتبار یافته به این طرح ۲۰۰ میلیارد تومان اعلام شده بود. حذف کدرهگیری و کارت سوختسامانه های اطلاعاتی متعددی در کشور وجود دارد که هر یک بنا به دلیل یا مصلحتی در دولت های مختلف تشکیل شده اند، اما هفته گذشته خبر حذف دو سامانه اطلاعاتی منتشر شد. حذف سامانه ثبت معاملات املاک و نیز حذف کارت سوخت از دیگر رویدادهای ICT ایرانی در هفته ای که گذشت، بودند.در این راستا رییس دیوان عدالت اداری از ابطال مصوبه دریافت کد رهگیری برای معاملات املاک خبر داد و گفت با ابطال این مصوبه از سوی هیات عمومی دیوان، لزوم دریافت کد رهگیری برای معاملات املاک از این پس برداشته می شود. گفته می شود، هر چند لزوم دریافت کد رهگیری باعث تحمیل هزینه های اضافه بر مشتریان بازار مسکن شده بود اما کاهش چشمگیر کلاهبرداری را نیز دربرداشت. گفته می شود ریشه این تصمیم گیری در عدم تعامل سازمان ثبت اسناد و املاک و هم چنین وجود اختلافات صنفی برای دستیابی به منافع بیشتر است. در خصوص حذف کارت سوخت نیز هر چند تا کنون مصوبه یا بخشنامه ای ابلاغ نشده است، اما رصد تحرکان وزارت نفت و به ویژه زنگنه حاکی از مخالفت با ادامه کارت سوخت است. در خصوص علت حذف این کارت از خانواده کارت های هوشمند ایرانی گفته می شود زیان ده بودن و مخالفت جایگاه داران با ادامه روند فعلی باعث بروز تصمیم گیری بر پایه حذف کارت شده است.حال که قضیه کارت های هوشمند ایرانی به میان کشیده شد، بد نیست به خبری در مورد کارت هوشمند ملی نیز بپردازیم. طبق آخرین اطلاعات واصله تجهیزات و سخت افزارهای جدیدی به منظور چاپ و انتشار کارت هوشمند ملی وارد کشور شده که وعده داده شده است زمان صدور کارت ملی هوشمند را از یک ماه و نیم به ۱۵ روز کاهش می دهد. (منبع:عصرارتباط)