روزنامه ابتکار، ارائه طرحی دو فوریتی برای افزایش ساعات کار ادارات در ماه مبارک رمضان را دستمایه مطلب طنز امروز خود قرار داده است.
تیتر۲ – در این مطلب به قلم امیر فضلاللهی میخوانیم: «حجتالاسلام حمید رسایی نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی از تهیه و تدوین طرح دو فوریتی تغییر ساعت کاری در ماه مبارک رمضان خبر داد. وی اضافه کرد: بر اساس این طرح دو فوریتی به دولت اجازه داده میشود که در ماه مبارک رمضان ساعت کاری را از ۴۴ به ۳۴ ساعت در هفته کاهش دهد.»آقا خودتون جنبه ندارین. ما چند بار به خاطر رعایت برخی مصالح سیاسی و ایجاد وحدت در میان اصولگرایان، یکی دو بار گفتیم که با احمدینژاد مخالفیم. گفتیم که با کارهای احمدینژاد مخالفیم. آن ۱۱ روز خانهنشینی را هم مثال آوردیم تا همه باور کنند. ولی شماها کاری میکنین که ما دوباره برگردیم سر خونه اول. بله خودتون جنبه ندارین. روی سخن من با برادران اصولگرای خودمه. یه خرده جنبه داشته باشین. این همه حمله به رئیسجمهور سابق یعنی چه؟ حالا که اینطور شد همه اون حرفا را پس میگیریم. اصلا از امروز طرحهای دوفوریتی به مجلس میبریم تا همه چیز برگرده سر جای اولش. از طرح دو فوریتی خودم برای بازگشت ساعات کاری ادارات در ماه رمضان به دوره احمدینژاد شروع میکنم. اصلا چه معنی داره که آدم روزهدار این همه وقت سر کار باشه؟این روحانی معلومه که دلش با امت روزهدار نیست. مگر همین سعید حجاریان راه به راه نمیگه که ما با روحانی هستیم و حمایت میکنیم؟ به خاطر چیه؟ به خاطر همین چیزاست دیگه! من نمیذارم. یعنی ما نمیذاریم. من و برادرانم کوچکزاده و حسینیان و جدیدا برادر بزرگوارم کریمی قدوسی که انصافا بهش حسودی میکنم. اون ما را جا گذاشته. یه چیزایی مطرح میکنه که من غبطه میخورم. نه من، نه حسینیان و نه کوچکزاده، هیچ کدام جرأت نداریم که بگیم روحانی اطلاعات کشور را به انگلیسیها داده. کی فکرشو میکرد که یه نفر بیاد تو مجلس و از تریبون خانه ملت علنا بگه که رئیسجمهور به دنبال براندازیه؟ این کار فقط و فقط از برادرم کریمی قدوسی برمیاد. تو این ماه رمضون آدم به این حسودیش نشه به کی بشه؟ خوش به سعادتش!من منتظر این دولتم ببینم چیکار می کنه؟ شنیدم که میخواد سازمان برنامه و بودجه را که برادرم احمدینژاد منحل کرده، دوباره برگردونه. از همین الان میگم که من یه طرح دوفوریتی برای انحلال مجددش دارم. همین الان دارم تاکید میکنم هر کاری که احمدینژاد کرده و این دولت بخواد از طریق قانونی لغو کنه با طرحهای دو فوریتی که به مجلس میبرم همه را دوباره لغو میکنم. این از کارهایی که از طریق قانونی ممکنه. ولی بعضی کارها که دیگه قانونی نبود نمیدونم چیکارش کنم. مثلا وقتی احمدینژاد میاومد مجلس و دو تا جوک میگفت و مجلس را به شوخی میگرفت، یه سیدی پخش میکرد، آدم دلش وا میشد. اما ظاهرا روحانی میخواد این روش رو به کار نبره. نمیدونم این موضوع را چه جوری برگردونم؟ مثلا آیا امکانش هست که روحانی را وادار کنیم که همونجور که احمدینژاد با مجلس برخورد کرد، رفتار کنه؟ مثلا جوکی، لطیفهای، شوخیای، عکسی، فیلمی، چیزی بیاره و اونجا ارائه کنه، یه خرده ملت بخندن. اینکه نمیشه یه رئیسجمهور بیاد، سنگین بشینه، سنگین حرف بزنه و سنگین پاشه بره. این رفتار قطعا یک رفتار غربیه و با تغییراتی که احمدینژاد در هشت سال گذشته در فضای سیاسی کشور به وجود آورده مغایرت داره. کاش می شد با یه طرحی، تذکری، تهدیدی حلش کرد.جدیدا هم که به بچهها گفتم تو مجلس از وزیر دادگستری درخواست کنند که خاتمی را ممنوعالتصویر، ممنوعالخروج، ممنوعالبیان، ممنوعالورود، ممنوعالقدم، ممنوعالمشاهده و حتی اگه امکان داشته ممنوعالنفس هم بکنن که هیچ چیز و هیچ کس و هیچ موضوعی فرصت بازگشت به حالت عادی را نداشته باشد. این برادران اصولگرا هم جوگیر شدن و همه چیزو فراموش کردن و دارن به احمدینژاد بد و بیراه میگن. برادران نکنین! چه روزیه دارم بهتون میگم. احمدینژاد به زودی برمیگرده. اون وقت نیاین دوباره یه جور دیگه حرف بزنین ها! من همین الان از همه اون حرفایی که جوگیر شدم و علیه احمدینژاد زدم اعلام برائت میکنم. شما هم تا دیر نشده همین کارو بکنین!
منتشر شده در
نظرات
ارسال یک نظر