صابر فیضی چگونه مدیرعامل مخابرات ایران شد

روابط عمومی شرکت مخابرات با مدیرعامل خود گفت و گویی انجام داده که خواندنش خالی از لطف نیست. صابر فیضی از نحوه ورود و طی کردن پله‌های ترقی سخن گفته و نحوه رسیدن به سکان بزرگترین شرکت منطقه را در حوزه ارتباطات تشریح کرده که در ادامه می‌خوانید.
  
چرا به مخابرات علاقمند شدید ؟
جناب مدیرعامل بلافاصله در جواب گفتند:علاقه یا خاطره ؟
در یک لحظه متوجه شدم سمت و سوی مصاحبه امروز، مسیر همیشگی را ندارد و باید در این نشست موضوعات جدیدی را مطرح کنیم.
سؤال های جناب آقای خجسته نیا پشت سر هم مطرح و جناب مدیرعامل مثل همیشه کاملاً مسلط و صریح پاسخ می گفتند. ۲ ، ۳ ، ۴ ، ۵ و غیره و به نظر می رسید ایشان سالیانی است که به این سبک سؤالات عادت کرده اند.
همه از ایشان می پرسیدند، آینده مخابرات را چگونه می بینید ؟ و ایشان هم مثل همیشه گفتند : پر رونق و خوب
همه از ایشان می پرسیدند وضعیت کارکنان قــراردادی چه خواهد شد؟ و مثل همیشه گفتند: ما در برنامه دیده ایم که …
همه از ایشان می پرسیدند سود سهام و LC مخابرات را در سال جدید چگونه ارزیابی می کنید؟ و گفتند : رو به رشد و …
کسی تا بحال از ایشان نپرسیده بود که نقطه آغازین حرکت شما کجا بود و طی چه فرآیندی به اینجا رسیده اید .
و من شاید بنا به درخواست خودشان سوال های دیگری را مطرح کردم.
ایشان فرمودند: من با دیپلم و در حوزه مالی وارد مخابرات شدم. در آن زمان که تصمیم بزرگ زندگیم را می خواستم بگیرم، که قبول شدنم در دانشگاه بود. بطور همزمان در دانشگاه دولتی تبریز رشته فیزیک و دانشگاه آزاد رشته الکترونیک قبول شدم. بر سر دو راهی مانده بودم. شبی خوابی دیدم و بعد از آن تصمیمم را گرفتم که الکترونیک بخوانم و بعدها هم به طور عجیبی خوابم تعبیر شد. از کودکی علاقه به رادیو و وسایل الکترونیکی داشتم. مهارت های بسیاری را در دوران کودکی تجربه کرده ام مثل نجاری، سیم کشی که البته در حین انجام این کارها انگشتم هم آسیب دید. تجربیات بسیاری هم در جبهه و جنگ بدست آورده ام که تک تک آنها خاطره است.
شرایط درس خواندن در آن زمان بسیار سخت بود
وی افزود: برای رفتن به مدرسه از روستای سردسیرمان که با اهر ۳ ساعت پیاده راه بود، به اهر می آمدم. زمانی را بیاد می‌آورم از تهران ۱۵ ساعت تا اهر در راه بودم. به یاد دارم، شبی ساعت ۱۰ به اهر رسیدم و تازه در سرمای شدید و برف و یخبندان می بایست به روستای خود می رفتم. تنها مسیری که می شد از آن عبور کرد، مسیر رودخانه یخ زده بود. ساعت ۱ شب به خانه رسیدم. بعد از یک مــــاه به خانه برمی گشتم و از خیس بودن چشمان مادرم و بیرون رفتنش از اتاق و دست آخر نبود خواهرم، متوجه ی وقوع رویدادی تلخ شدم. بله، مدتی بود خواهر پنج ساله ام فوت شده بود و من هنوز نمی دانستم !!
اشک به نرمی در چشمان جناب آقای مدیرعامل جمع شد و سکوت همه جا را فراگرفت. تازه متوجه شدم که به رغم ظاهری شاد و سرزنده، ایشان تا چه اندازه دردمند و رنجیده خاطر اند.
داشتن اطلاعات به روز و کاملاً دقیق از ویژگی های یک مدیر موفق است
با وجود اطلاعات بسیار زیاد و دقتی که جناب آقای مهندس فیضی دارند، که به واسطه آن، در مجامع و نشست های تخصصی درون و برون سازمانی، همواره زبان زد خاص و عام هستند، از ضعیف بودنشان در شعر، ادبیات و عرفان گله مند بودند. با این وجود ، صحبت از خواجه نظام الملک طوسی و خواجه عبدالله انصاری و ماهاتما گاندی ، که به میان آمد ، تازه فهمیدیم که ادبیات ، عرفان و فلسفه را بسیار دقیق می شناسند و مانند یک استاد ادبیات زیر و بم سیاست نامه را در حوزه مدیریت و زنان می دانند . به خود بالیدم و یک لحظه افتخار کردم که مدیری چنین سر به زیر و بی ادعا ولی دانا و مسلط ، در رأس شرکتی سکان دار کشتی است که من در آن یک خدمه هستم.
از ارتباطات یک مدیر ارتباط گستر موفق در برقراری ارتباط با زیر مجموعه اش پرسیدم. پاسخ دادند زمانی که در آذربایجان شرقی بودم بعد از ساعت کار همگی با هم دوست بودیم و صمیمی. اما در تهران به دلایلی شکل و نوع کار متفاوت است.
از ارتباطشان با پدر، مادر، برادران، همسر و فرزندانش پرسیدم.
پاسخ هایش بسیار دل نشین و مهربان بود. و من متوجه شدم جناب آقای مدیرعامل، علاوه بر تجربه مدیریت عالی و آگاهی در زمینه مخابرات و خصوصی سازی با تکیه بر قوانین و مصادیق برگرفته از الگوهای ۳۱ کشور جهان در حوزه خصوصی سازی- و مطلع بودن در زمینه پروتکل های بین المللی، حقوقی، مالی، حسابرسی و غیره در کابینت سازی، تأسیسات، لوله کشی و ساختمان سازی هم، تبحر چشم‌گیری دارند و در این رابطه کمک بزرگی به اقتصاد خانواده خود و برادرانش کرده‌اند.
تا پیش از این می دانستم که جناب آقای مدیرعامل، در مقابل اهالی مجمع، صاحبان سهام، مسوولان نظارتی و حاکمیتی، خبرنگاران و مدیران و کارکنان شرکت، همواره بر طبق قوانین و مستندات و با اشاره به بند ماده و تبصره قانونی، صحبت می‌کنند. ولی امروز متوجه شدم جناب آقای مهندس فیضی شخصیتی خود ساخته و کاملاً مستقل دارند و از جمله مدیرانی هستند که از سطوح پایین کارمندی، سیر رو به رشد مدیریتی را با درایت و تلاش جدی طی کرده و به مقام عالی مدیرعاملی یکی از بزرگترین شرکت‌های منطقه رسیده اند.
نکته آخر آنکه، در دفتر کار ایشان هیچ چیز نیست که در زمان خداحافظی، بخواهند با خودشان ببرند.
تهیه و تنظیم : امیر مسعود رادی