در سال‌های نه‌چندان دور، کسی که موبایل داشت خیلی خاص به نظر می‌رسید. این در حالی است که اکنون عده‌ای نه‌تنها چند گوشی موبایل دارند بلکه چندین سیم‌کارت از اپراتورهای مختلف هم برای خودشان دست و پا کرده‌اند.
نود آی سی تی – در همین رابطه وزیر ارتباطات پیش‌تر اعلام کرده بود، ایرانی‌ها ۱۱۳ میلیون
سیم‌کارت دارند که این تعداد برای کشوری با جمعیت ۷۷ میلیونی، کمی عجیب به
نظر می‌رسد. به عبارتی نزدیک به ۲ سیم‌کارت برای هر نفر.۲۰ سالی هست که از
عرضه اولین سیم‌کارت در کشور می‌گذرد. یادمان نرفته که در دهه هفتاد برای
داشتن یک سیم‌کارت که چیزی نزدیک به یک میلیون تومان (تقریباً ۳ برابر پایه
حقوق آن زمان) می‌ارزید، می‌بایست ثبت‌نام می‌کردیم و مدت‌ها منتظر تأیید
هویت می‌شدیم.
بنابراین طبیعی است که امروزه داشتن چندین سیم‌کارت و چند گوشی موبایل،
دیگر از معیارهای لوکس بودن به شمار نمی‌آید. حالا بزرگی صفحه‌نمایش و
برندهای دهان پرکن است که به خاص جلوه دادن کمک خواهد کرد.در این بین
عده‌ای هم برای خاص بودن راه گرانی را انتخاب کرده‌اند که هزینه‌ای
میلیاردی روی دستشان می‌گذارد؛ یعنی داشتن خطوط رند و یا به تعبیری خطوط
الماسی!بازار آزاد سیم‌کارت و یا به تعبیری، بازار سیاه سیم‌کارت که دلالان
آن را رهبری می‌کنند، آشفته‌بازاری است که نابسامانی در آن موج می‌زند.
به گفته مسئولین، نگاه نظارتی و کنترلی روی آن تقریباً غیرممکن است؛
به‌طوری‌که برای یک خط مشخص، چندین قیمت اعلام می‌شود. در حقیقت
قیمت‌گذاری‌ها کاملاً سلیقه‌ای است و نه به نرخ دلار ارتباط پیدا می‌کند و
نه به مذاکرات.
به عنوان مثال برای خط دائمی ۰۹۱۲۱۱۱۱۰۱۲ قیمت‌های اعلامی از سوی دلالان با
یکدیگر ۳۰ تا ۴۰ میلیون تومانی تفاوت داشت. قیمت این خط چیزی بین ۲۵۰ تا
۳۰۰ میلیون تومان است.در بازار آزاد، خطوط رند از یک تا ۲ میلیون تومان
شروع شده و باورکردنی نیست که به میلیاردها تومان هم کشیده می‌شود.
بازیکنان و خطوط میلیاردی
می‌گویند از اصلی‌ترین سرگرمی‌های بازیکنان فوتبال، «خط بازی» است.
بازیکنانی هستند که از روی علاقه خاص به شماره پیراهنشان، به دنبال خرید
سیم‌کارتی هستند که همه ارقامش آن عدد باشد.شنیده‌ها حاکی از آن است
بازیکنانی همچون علی کریمی و سید مهدی رحمتی که علاقه خاصی به بازار موبایل
دارند، توسط دوستان و اطرافیان خود (که عمدتاً شریک تجاری‌شان محسوب
می‌شوند) به خریدوفروش خطوط رند دست می‌زنند که از این خطوط جهت بیزینس
استفاده می‌کنند یا دوباره آن‌ها را به فروش می‌رسانند.این در حالی است که
شماره سیم‌کارت یا حتی نام و نام خانوادگی اشخاص، چیزی جز قراردادی اجتماعی
مابین افراد نیست. اما عده‌ای از این تمایز به‌عنوان عاملی برای ویژه شدن
استفاده می‌کنند. موضوعی که باعث حضور چشمگیر دلالان در این عرصه می‌شود،
فضایی که در آن سیم‌کارتی با قیمت مازراتی و پورشه قالب می‌شود.پیش تر نیز
گوشی هایی با عنوان «سری طلایی» از برندهای ورتو، فراری، لامبورگینی و…در
بازار خبرساز شده بودند؛ مدل‌هایی با قابی از جنس طلا، تکه‌های الماس، ورق
تیتانیوم و آلیاژ فیبر کربن با عنوان پورشه دیزاین و از این دست تعابیر و
قابلیت‌های دهان پرکن.
علامت سوال یا علامت تعجب؟
گفته می‌شد مدت‌ها پیش سیم‌کارت‌های رُند توسط مبادی دولتی و رسمی به صورت
مزایده‌ای به بهترین قیمت پیشنهادی فروخته می شد. اما در ادامه با به وجود
آمدن بازار سیاه و مافیای پشت‌پرده، این روند به فراموشی سپرده شد.اما
نکته عجیب اینجاست که هم‌چنان برخی بنا به دلایلی و با توصل به ارتباطاتی،
دسترسی خوبی به این شماره‌ها دارند.اینکه چطور تنها یکی دو نفر بازار
سیم‌کارت‌های رند را در اختیار دارند و تقریباً اجازه نفس کشیدن به بقیه را
نمی‌دهند خودش یک پدیده است.البته نباید از این غافل شد که تمام این بالا و
پایین‌ها بیشتر مربوط می‌شود به کد‌های یک و دو. وگرنه خطوط رند با کد
جدید و یا اپراتورهای دیگر آنقدرها هم برای مشتریان آش دهن‌سوزی نیستند.
منبع: ایران جیب
ارسال یک نظر