سیستم‌های اعلام هشدار سریع برای هشدار دادن به مخاطبان در مورد یک رویداد اضطراری یا سایر رویدادهای تهدید کننده زندگی یا خطرناک طراحی شده‌اند تا افراد بتوانند در اسرع وقت مطلع شوند و اقدامات لازم برای ایمن شدن را انجام دهند. هنگامی که یک وضعیت اضطراری رخ می دهد، شش نوع اصلی سیستم هشدار اضطراری وجود دارد که برای ارسال اطلاعات به افرادی که ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرند استفاده می شود. در این گزارش قصد داریم ضمن معرفی این شش نوع سیستم به بررسی سیستم اعلام هشدار بلایای طبیعی که توسط اپراتور همراه اول طراحی شده است، بپردازیم.
انواع سیستم های هشدار اضطراری
سیستم های اطلاع رسانی انبوه: یک سیستم اعلان انبوه پیام های ضبط شده را به تلفن های ثابت می فرستد تا به فردی که پاسخ می دهد در مورد موقعیت نزدیکی که باید از آن آگاه باشد هشدار دهد. با این حال، با کاهش استفاده از تلفن ثابت، دریافت کنندگان کمتری از این نوع پیام ها وجود دارد.
سیستم هشدارهای اضطراری بی سیم (WEA): اینها هشدارهایی هستند که از سوی آژانس مدیریت اضطراری رسمی و همچنین مقامات دولتی و محلی به دستگاه های بی سیم مردم از جمله تلفن های همراه ارسال می شوند. پیام ها به همه تلفن های همراه در یک منطقه جغرافیایی آسیب دیده ارسال می شود.
سیستم های متن پیامک: این سیستم برای ارسال پیامک به شماره‌هایی در پایگاه داده که برای دریافت ارتباطات اضطراری و غیر اضطراری انتخاب شده‌اند، استفاده می‌شود.
سیستم های هشدار عمومی در فضای باز: این سیستمی است که از بلندگوها و آژیرهای ثابت در سراسر جامعه استفاده می کند که در مواقع اضطراری برای هشدار به مردم فعال می شوند.
سیستم هشدار کد رنگ: بیمارستان ها و مراکز مراقبت های بهداشتی اغلب از کدهای رنگی به عنوان بخشی از سیستم های هشدار خود استفاده می کنند تا بتوانند نوع اورژانسی که تجربه می شود را بدون هشدار دادن به بیماران و بازدیدکنندگان از مرکز، به اشتراک بگذارند. آنها یک راه سریع و آسان برای اطلاع کارکنان از وضعیت اضطراری هستند تا بتوانند برای مقابله با آن مجهز شوند. به طور متداول در این سیستم کد آبی – اورژانس پزشکی تهدید کننده زندگی، کد قرمز – آتش سوزی یا آتش سوزی احتمالی، کد بنفش یا صورتی – کودک گم شده یا کودک ربایی، کد خاکستری – برای هشدار به پرسنل امنیتی مبنی بر اینکه یک فرد خطرناک یا فعالیت مجرمانه در این مرکز اتفاق می افتد، کد سبز – بیمارستان در حال فعال کردن طرح عملیات اورژانسی خود است، کد نارنجی – ضدعفونی پزشکی مانند نشت مایعات خطرناک، کد نقره ای – یک تیرانداز فعال و کد سیاه – تهدید بمب است.
سیستم های هشدار اضطراری سازمانی: یک سیستم هشدار اضطراری سازمانی سیستمی است که می تواند در یک کسب و کار، مدرسه، مرکز مراقبت های بهداشتی یا هر سازمان دیگری برای برقراری ارتباط سریع با کارکنان در مواقع اضطراری مستقر شود. این سیستم‌ها با ارسال ارتباطات اضطراری به رایانه‌ها و دستگاه‌های تلفن همراه، با استفاده از کانال‌های ارتباطی مختلف، کار می‌کنند تا کارکنان را در مورد وضعیت اضطراری مانند آتش‌سوزی، تیرانداز فعال، بلایای طبیعی، نشت مواد شیمیایی، تهدید بمب یا سایر بحران‌ها آگاه کنند.
سیستم اعلام هشدار بلایای طبیعی
مطابق با پیشرفت های بین المللی در زمینه راه های پیشگیری از بحران اپراتور همراه اول سامانه هشدار عمومی در بستر پخش سلولی (Cell Broadcast Center ) ارایه کرده است که امکان ارسال پیام هشدار و آگاهی‌رسانی به موقع به مشترکان را در منطقه‌ای که تحت تاثیر شرایط بحرانی هستند، فراهم می کند.
با توجه به اینکه در این روش مشترک در لحظه بحرانی پیامکی را بر روی گوشی خود دریافت می کند، تصور عموم این است که این سرویس همان ارسال پیامک انبوه است در حالی که با استفاده از سرویس های ارسال پیامک انبوه تنها در ۳۰ ثانیه امکان ارسال پیام برای ۱۰۰ مشترک وجود دارد در حالی که با استفاده از سرویس هشدار همراه اول امکان ارسال پیام برای ۵۰۰ هزار مشترک در همین زمان وجود دارد.
یکی از مهمترین مزایای این سرویس این است که در حالت عملیاتی، نهاد مدیریت بحران می‌تواند بدون در اختیار داشتن شماره موبایل مشترکانی که در منطقه بحرانی قرار دارند، پیام هشدار را به BTSهای آن منطقه ارسال کند و همه‌ی مشترکانی که در لحظه به آن BTS متصل هستند، پیام هشدار را در مواقعی چون زلزله دریافت کنند.
آزمون و خطا تا حصول نتیجه نهایی
از آنجا که توسعه هر محصولی نیازمند سپری کردن مراحلی از جمله آزمون های اولیه در ابعاد کوچک تا بزرگ است، اپراتور همراه اول نیز برای اطمینان از نحوه کارکرد و یافتن نقاط ضعف و قوت سیستم اعلام هشدار خود اقدام به اجرای تست هایی کرده است که در یکی از این آزمون ها به دلیل خطای اپراتور پیام هشدار زلزله برای تعدادی از مشترکان که عموما سیستم تلفن همراه آن ها اندرویدی بوده ارسال شده است.
نکته مهم اینجاست که چنین رویدادهایی حتی در کشورهای پیشرفته در حین بررسی و تست های اولیه محصولات اینچنینی اتفاق افتاده است که هرچند نمی توان تبعات استرس زای آن را بر مشترکان نادیده گرفت اما اگر از چنین مراحلی عبور نکنیم قطعا در شرایط واقعی رخداد یک حادثه نمی توانیم به خوبی عمل کنیم.
ارسال یک نظر