موبنا – سعید همتی – کشور ما با مشکل دسترسی به اینترنت در نقاط متعددی از همین شهر تهران گرفته تا روستاهای کوچک و بزرگ مواجه است. در حال حاضر اینترنت میان برخی شرکت‌ها تقسیم شده و هر کدام نیز گوشه‌ای از شهر را در انحصار خود گرفته‌اند و مشترکان نیز ناچار هستند به هر ساز کوک و ناکوک آنها برقصند.
فناوری وای‌فای یکی از آن عرصه‌های تحول برانگیز بود که می‌توانست در دوره خود به نیاز تمام نقاط کشور پاسخ دهد. دولت قبل توسعه وایمکس را با تاخیر و تعلل محدود کرد. اما در حالیکه تصور می‌شد در دولت جدید تصمیم‌های اشتباهی از این دست به سرانجام برسد، در خصوص توسعه وای‌فای بازهم شاهد ایجاد انحصار و وقت‌کشی هستیم.رگولاتوری حالا اعلام کرده شرکت‌های ارائه‌کننده خدمات اینترنت تا پایان دوره حفاظت اپراتور سوم تلفن همراه (رایتل) به غیر از نقاط مندرج در بند ۱ مجاز به ارائه خدمات اینترنت مبتنی بر فناوری وای‌فای به صورت برون ساختمانی (Outdoor) نیستند.ای کاش به جای اتلاف وقت و ایجاد انحصارهای بیشتر رگولاتوری مقدمات توسعه این خدمات را فراهم می‌کرد تا شرکت‌های متقاضی به جای دیدن مکرر تابلوی ایست، مورد تشویق قرار گرفته و سریعا زیرساخت‌های لازم را ایجاد می‌کردند. در این صورت حداقل بلافاصله با اتمام انحصار رایتل مردم می‌توانستند با تنوعی از سرویس‌دهندگان مواجه باشند و کشور نیز این حیث از عقب‌ماندگی و فرصت‌سوزی رها می‌شد.اما فعلا نه از کسی خواسته شده به جلو بیاید و نه شرایطی اعلام شده است. فعلا هم گفته شده شرکت‌های ارائه‌کننده خدمات اینترنت با هماهنگی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی می‌توانند در مناطق روستایی و سایر نقاطی که شرکت‌های دیگر تمایلی به ارائه خدمات اینترنت ندارند با استفاده از فناوری وای‌فای نسبت به ارائه خدمات اینترنت به صورت برون ساختمانی (Outdoor) اقدام کنند.نمی‌دانیم تا کی باید منتظر ایجاد انحصارها، کندی در تصمیم‌گیری‌ها، از دست رفتن فرصت‌ها و منسوخ شدن فناوری‌هایی باشیم که زمانی می‌توانستیم از آنها بهره زیاد ببریم. به راستی کسی پیگیر و پاسخگوی زیان‌های ناشی از این تصمیم‌ها هست؟
منتشر شده در
نظرات
ارسال یک نظر