کیهان در سرمقاله خود با عنوان «چه خوابی برای مجلس دیدهاند؟» نوشت:
اگر به گفته معاون وزیر اقتصاد دولت اصلاحات در همایش خصوصی (۲۷ بهمن ۱۳۷۹) «پتروشیمی اراک را برای واگذاری ۳۰۰ میلیون دلار قیمتگذاری کردند در حالی که یک میلیارد دلار برای آن هزینه شده؛ این رانت را- مانند گوشت لخم- به چه کسی میخواهند بدهند»، آیا حق نداریم بپرسیم همان وزیر امروز در فهرست کابینه موسوم به «اعتدال»، «تدبیر» و «امید» چه میکند؟ و آیا قرار است با شعارهای خوب به آلودگیهای مدیریتی دولت سازندگی و دولت اصلاحات در ۲ دهه قبلتر برگردیم. یعنی این قدر در کشور قحطالرجال است؟!*مجرای چینش ۱۸ عضو کابینه پاستوریزه نبوده و به هر دلیل سوراخ و آلوده شده، طبعا مسئولیت سنگینی متوجه نمایندگان و امانتداران ملت در مجلس شورای اسلامی میشود. در همین زمینه صلاحیت نامزدهای معرفی شده برای تصدی ۷-۶ وزارتخانه با اما و اگرهای جدی مواجه است. برخی از آنها بیتعارف سابقه قانونشکنی و خیانت در امانت یا دستکم سوء مدیریت و ضعف نظارت را در کارنامه خود دارند و برخی دیگر افراد وجیه و محترمی هستند که صرفنظر از شخصیت حقیقیشان، واجد حداقل صلاحیتهای تخصصی یا سیاسی لازم برای تصدی این امانت بزرگ نیستند یا بعضاً فاقد اجتهاد و استقلال رأی کافی برای مدیریت هستند- عملا مدیریت خواهند شد- و بودن آنها در رأس وزارتخانه صرفا یک پوشش و تشریفات است.
منتشر شده در
نظرات
ارسال یک نظر