اینترنت ۵۰ درصد گران شد

در واویلای نوسان نرخ ارز، مصرف کنندگان نهایی و ارایه دهندگان خدمات اینترنت همه منتظر کاهش دوباره قیمت پهنای باند بین الملل طبق وعده های همیشگی دولت نشسته بودند و امیدوار بودند که شکاف قیمتی ۵ برابری که بین ما و کشورهای همسایه در این زمینه ایجاد شده، به نحوی کاهش بیابد که ناگهان خبر غافلگیر کننده از راه رسید: قیمت پهنای باند بین الملل با نزدیک به ۴۵ درصد افزایش روبه رو شده است.
نود آی سی تی – کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات در جلسه شماره ۱۵۳ روز ۲۸ آبان ۱۳۹۱، پیشنهاد تعرفه فروش پهنای باند اینترنت شرکت ارتباطات زیرساخت را بررسی کرد و در نهایت «سقف تعرفه پهنای باند اینترنت» را به شرح جدول تصویب کرد. این کمیسیون همچنین اعلام کرده که تعرفه های مذکور از ابتدای آذرماه قابل اجراست.
همان طور که در جدول دیده می شود، بر اساس این سقف تعرفه، شرکت زیرساخت عملا بابت هر STM1 معادل ۵۴ میلیون و ۸۲۶ هزار و ۲۰۰ تومان از شرکت های توزیع کننده پهنای باند ISDP پول خواهد گرفت. در عین حال بر اساس تبصره ۳ همین مصوبه، کلیه تخفیف های در نظر گرفته شده در بند ۲-۱ مصوبه جلسه شماره ۴۹ همین کمیسیون و بند ۲ مصوبه ۸۶ حذف می شود.
این تخفیف‌ها مواردی بود که قیمت پهنای باند را برای شرکت های ISDP از ۴۶ میلیون تومان مصوب به ۳۷ میلیون تومان می رساند. به این ترتیب با ابلاغ و اجرای این مصوبه جدید توسط شرکت زیرساخت، ناگهان قیمت پهنای باند بین الملل از ۳۷ میلیون تومان به ۵۵ میلیون تومان رسیده است.
از سوی دیگر تخفیف ۲۰ درصدی خاص شرکت‌های PAP هم با ابلاغ مصوبات جدید حذف شده است.
اما این همه ماجرا نیست. در حالی که مقرر شده بود قیمت پهنای باند بالاتر از یک STM1 به صورت پلکانی ارزان تر محاسبه شود، بر اساس مصوبه حتی اگر STM4 یا STM16 خریداری شود، خریدار باید به همان میزان (۴ یا ۱۶ برابر قیمت STM1) به زیرساخت بپردازد؛ چون در در تبصره ۲ همین مصوبه به وضوح ذکر شده است که: «برای پهنای باندهای بالاتر از ۱۵۵ مگابیت بر ثانیه، تعرفه به صورت خطی و بر اساس مضارب STM1 محاسبه خواهد شد.»
 
دلایل افزایش
پیشتر، محمود خسروی مدیرعامل شرکت ارتباطات زیرساخت اعلام کرده بود که  افزایش قیمت ارز و منع شرکت دولتی زیرساخت از استفاده از ارز مرجع و حتی ارز مبادله‌ای، موجب افزایش شدید هزینه‌ها و بدهکاری این شرکت به طرف قراردادهای خارجی شده است.
خسروی اعلام کرده بود که در شرایط موجود باید قیمت پهنای باند افزایش یابد و با همین استدلال پیشنهاد سقف تعرفه به کمیسیون تنظیم مقررات ارایه شده است.
اما در سوی دیگر ماجرا، ارایه دهندگان پهنای باند هستند که ناگهان با افزایش کمرشکن ۵۰ درصدی در هزینه پهنای باند مواجه می شوند؛ افزایشی که می‌تواند هزینه کلی ارایه خدمات این شرکت ها را ۱۵ تا ۲۰ درصد افزایش دهد، افزایشی که مشخص نیست در سبد هزینه خانوار ایرانی وارد نمی شود، تحمل می شود یا به صورت حذف اینترنت نمایان خواهد شد.
پهنای باند چند؟
بررسی‌ها نشان می دهد قیمت خرید پهنای باند بین الملل در ورودی های کشور برای شرکت ارتباطات زیرساخت، به طور متوسط زیر ۸ هزار دلار است. ضمن اینکه مدیران زیرساخت خود اذعان کرده بودند که با ورود شرکت‌های بخش خصوصی و تعاونی داخلی به عرصه تامین پهنای باند این هزینه ها نصف شده است. بنابراین می توان نتیجه گرفت که پهنای باند بین الملل تامین شده از طریق شرکت پیشگامان، برای زیرساخت زیر ۵ هزاردلار به ازای هر STM1 خرج بر می‌دارد. ضمن اینکه در مراسم آغاز به کار فیبر پیشگامان اعلام شد که این شرکت توان تامین پهنای باند تا ۴.۶ ترابایت را دارد.
با توجه نیاز شرکت ارتباطات زیرساخت به تامین پهنای باند از مسیرهای مختلف به عنوان پشتیبان، با فرض اینکه به طور متوسط ۷ هزار دلار هزینه تامین STM1 می شود و با محاسبه هر دلار آزاد ۳ هزار تومان، قیمت پهنای باند ورودی نباید بیش از حداکثر ۲۱ میلیون تومان برای زیرساخت تمام شود.
در این میان هزینه های انتقال از مرز تا مراکز استان، هزینه های مدیریت و فیلترینگ و سایر هزینه های سربار نیز اصولا ارزی محاسبه نمی شود و نباید آنچنان بر افزایش قیمت موثر باشد.
به این ترتیب معلوم نیست کمیسیون تنظیم مقررات با چه استدلالی پای مصوبه افزایش ناگهانی قیمت پهنای باند را امضا کرده است.
به گزارش فناوران، کارشناسان می گویند با توجه به اهمیت زیرساختی پهنای باند، کمیسیون تنظیم مقررات می توانست با مذاکره و باز کردن راه استفاده از ارز مرجع، علاوه بر حل مشکلات زیرساخت، وعده کاهش قیمت پهنای باند را عملیاتی کند و در این شرایط اقتصادی نامساعد، حداقل بخشی از بار افزایش قیمت ها را از روی دوش مردم بردارد و قیمت اینترنت را به متوسط منطقه‌ای اش نزدیک تر کند.