رییس پژوهشکده سامانههای هوافضای سازمان فضایی از اعزام نخستین فضانورد ایرانی در سال ۹۴ خبر داد و گفت: برای این امر نیاز به ۱۰ فناوری مهم داریم که برای این منظور اقدام به تدوین نقشه راهبردی کردیم.
نود آی سی تی – محمد ابراهیمی در مراسم اختتامیه مسابقه سامانههای هوافضا، پروژه ارسال فضانورد به فضا را از پروژههای مهم سازمان فضایی دانست و افزود: این پروژه در دو فاز اعزام نخستین فضانورد ایرانی به فضای زیرمداری و اعزام فضانورد به فضای مداری و بازگشت ایمن آنها تعریف شده است.
رییس پژوهشکده سامانههای هوافضای سازمان فضایی با اشاره به اقدامات این سازمان در فاز اول، گفت: در فاز اول دو فضانورد آموزش دیده ایرانی به فضای زیرمداری در ارتفاع ۲۰۰ کیلومتری در مدت زمان ۱۵ تا ۳۰ دقیقه اعزام خواهند شد.
وی با بیان اینکه پس از این مرحله وارد مرحله اعزام فضای مداری میشویم، افزود: برای وارد شدن به این مرحله نیاز است تا زمینههای لازم فراهم شود.
ابراهیمی با اشاره به مراحلی که در دنیا برای ارسال فضانورد اجرایی شده است، گفت: در حال حاضر سه کشور چین، روسیه و آمریکا قدرتهای فضایی در دنیا محسوب میشوند که هر یک از آنها کپسولهای زیستی برای ارسال انسان را در دستور کار خود قرار دادند.
نمرهگذاری کپسولهای زیستی
وی کپسولهای ماژولی و کپسول یکپارچه را از انواع کپسولهای زیستی برای اعزام فضانورد نام برد و گفت: به منظور ارزیابی بیشتر اقدام به نمرهگذاری انواع کپسولهای زیستی کردیم.
ابراهیمی بیشترین نمره را متعلق به کپسولهای یکپارچه دانست و گفت: این نوع کپسولها در خاک فرود میآیند و استفاده فضای راحتتری دارند.
تدوین سند راهبردی فضایی برای اعزام فضانورد
رییس پژوهشکده سامانههای هوافضای سازمان فضایی با تاکید بر اینکه پروژههای فضایی کشور از فضای زیرمداری آغاز میشود، یادآور شد: کپسول فضایی ترکیبی از استوانه و مخروطی خواهد بود که قادر است سه فضانورد را در خود جای دهد.
وی با بیان اینکه در فاز اول یک فضانورد اعزام خواهد شد، گفت: سازه و مکانیزم، هدایت ناوبری، مخابرات و رهگیری، بازیابی، فرود اضطراری، سیستمهای پیشرانش و لباس فضانورد از فناوریهای مورد نیاز برای اعزام فضانوردان است.
ابراهیمی با بیان اینکه برای اجرای این طرح و دستیابی به فناوریهای مورد نیاز سناریوهای عملیاتی مختلفی تدوین شد، گفت: بر این اساس نقشه راه فضا استخراج شد. بر اساس این نقشه در ابتدا باید نسبت به شناسایی حوزههای مختلف فناوری اقدام شود و پس از آن اقدام به تعیین چالشهای فنی ماموریت و وزندهی شود.
وی وزندهی به فضانورد را از مهمترین چالشهای پیش رو برای اجرای پروژههای فضایی ذکر کرد و افزود: بالاترین وزن برای کاوشگر پیشگام با وزن ۳۰۰ کیلوگرم بوده است.
۱۰ فناوری اصلی برای اعزام فضانورد
رییس پژوهشکده سامانههای هوافضای سازمان فضایی با اشاره به فناوریهای مورد نیاز برای اعزام فضانورد، گفت: در این راستا ۱۰ فناوری اصلی چون پیشرانش، تامین توان، اتوماتیک سازه، مخابرات و فناوری اطلاعت، شناسایی حیات، فناوری عملیات و اکتشاف، ورود به جو و شبیهسازی است.
وی دقت و ایمنی پرواز و کنترل اثرات بارها را از جمله چالشهای اصلی در حوزه فضا عنوان کرد و گفت: ارسال و فرود ایمن مجدد در رتبه اول فناوریهای مورد نیاز به لحاظ پیچیدگی قرار دارد و پس از آن کنترل و اکتشاف، مدیریت حرارت، شبیهساز و مخابرات قرار دارند.
ابراهیمی به بیان برنامههای زمانبندی شده آینده سازمان فضایی پرداخت و گفت: در سالهای ۹۵ تا ۹۷ نخستین فضانورد ایرانی در فضای زیرمداری ارسال و به زمین بازگردانده میشود.
رییس پژوهشکده سامانههای هوافضای سازمان فضایی، ارسال موجود زنده از سال ۸۸ در کشور آغاز شد، افزود: در سال ۸۹ کپسول زیستی با ارسال عروسک ادامه یافت و امسال نیز نخستین میمون فضانورد ارسال شد.
وی با تشریح نحوه پرتاب و بازگشت کاوشگر به زمین گفت: این کاوشگر پس از پرتاب و رسیدن به نقطه اوج، بدون آنکه چرخشی داشته باشد از طریق چتر به زمین بازگشت.
ابراهیمی با بیان اینکه معمولا کاوشگرها در مسیر برگشت چرخش ۱۸۰ درجهای دارند، افزود: از آنجا که چرخش ۱۸۰ درجهای موجب بالا رفتن فشار خون در مغز میمون و بر اثر فشارهای موجود منجر به آسیب رسیدن به آن میشد از این رو این کاوشگر را به گونهای طراحی کردیم که میمون موجود در کاوشگر در مسیر برگشت چرخش ۱۸۰ درجهای نداشته باشد.
منتشر شده در
نظرات
ارسال یک نظر