اپراتور دوم موبایل در حالی ششمین سال آغاز به کار خود را پشت سر می‌گذارد که برخی پرسش‌ها و ابهامات نیز در خصوص وضعیت این شرکت عمر چند ساله یافته است.
نود آی سی تی – برای مثال در الحاقیه پروانه اپراتور دوم تلفن همراه ایران که در۳۰ آبان‌ماه سال ۸۴ به تصویب رسیده است، در بند ۲-۲-۵ این الحاقیه تحت عنوان تغییرات موثر بر سرمایه دارنده پروانه آمده است: «ایرانسل باید در انطباق با شرایط و روال مورد تایید وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات به میزان ۲۱ درصد کل سهام دارنده پروانه را طی سه سال از تاریخ لازم‌الاجرا شدن از طریق بورس عرضه عمومی کند. پس از انجام عرضه عمومی سهام فوق‌الذکر دو عضو هیات مدیره می‌بایست در انطباق با ماده ۸ قانون شماره ۲۶۰/۶۰۷۸۰ مورخ ۱۸/۲/۸۳ از سوی مجمع عمومی دارنده پروانه تجدید انتخاب شوند.»
اما این تکلیف قانونی بنا بر آنچه که “عدم توافق میان گروه‌های داخلی سهامداران” عنوان شده همچنان بلاتکلیف مانده است. عجیب‌تر آنکه به گفته مدیر پذیرش شرکت بورس و اوراق بهادار تهران ” طرف خارجی شریک ایرانسل، هنوز در این زمینه اظهار نظری نکرده و برای پذیرش آن باید موافقت MTN نیز جلب شود!”
به عبارت روشن‌تر تعیین تکلیف سهام عمومی و حق ملی کشور معطل اذن یک شرکت خارجی بوده و اجرای تکلیف قانونی به همین راحتی چهار سال است که روی زمین باقی مانده است.
گذشته از این مورد نحوه انتصاب و عزل و نصب اعضای هیات مدیره ایرانسل نیز روشن نیست. از ظواهر امر پیداست که مدیرعامل فعلی که ۷ سال بر این مسند تکیه زده، ظاهراً تا زمان نامعلومی و به روش نامشخصی این مسوولیت را بر عهده خواهد داشت. این در حالی است که وی نماینده سهامدار ۱۵ درصدی این شرکت است.
به گزارش موبنا، حال آنکه در صورت عرضه سهام معطل مانده این شرکت به بورس ترکیب اعضای هیات مدیره و مدیرعامل این شرکت نیز دستخوش تغییراتی خواهد شد. با این حال این پرسش همچنان باقی است که چه عواملی مانع اجرای این حق قانونی و تغییرات احتمالی در وضعیت غیرقانونی این شرکت ایرانی-خارجی می‌شود؟
ارسال یک نظر