این روز‌ها، روزهای تحذیر و ارشاد به شیخ حسن روحانی است! یکی دوستانه ارشادش می‌کند، یکی توصیه‌های برادرانه‌اش می‌کند، دیگری هشدار می‌دهد، فرد دیگری نرم نرم تهدیدش می‌کند و برخی هم سفت و سخت او را از سرانجام کارش می‌ترسانند.
این روز‌ها، روزهای تحذیر و ارشاد به شیخ حسن روحانی است! یکی دوستانه ارشادش می‌کند، یکی توصیه‌های برادرانه‌اش می‌کند، دیگری هشدار می‌دهد، فرد دیگری نرم نرم تهدیدش می‌کند و برخی هم سفت و سخت او را از سرانجام کارش می‌ترسانند. به گزارش «تابناک»، همه این قول و فعل‌ها در قبال حسن روحانی، در حالی است که هنوز او کارش را آغاز نکرده و هر چه از دولت آینده روی میز است، مقداری وعده انتخاباتی و سابقه حسن روحانی در مناصب پیشین است و دولتی که بناست در چهار سال آینده، سکان مدیریت کشور را به دست گیرد، ولی موج هشدار‌ها ادامه دارد؛ هشدارهایی که رنگ و بوی دوستی و دلسوزی ندارد و بیشتر روشن کردن آتش تفرقه و اختلاف را به اذهان متبادر می‌کند. امروز دوشنبه سیویکم تیر کیهان در سرمقاله خود حمله تندی به حسن روحانی کرده و نوشته که حسن روحانی یک بار در زمان مدیریت پرونده هسته‌ای شرمنده ملت ایران شده است و دیگر در برابر غرب با موضع نرمش پا پیش نمی‌گذارد. نویسنده سرمقاله این روزنامه می‌نویسد: روحانی ده سال پیش مذاکراتی داشت که به امید اعتمادسازی، تعلیق را پذیرفت اما این امید به شکست انجامید. رئیس‌جمهور منتخب ایران، یک بار شرمنده و مارگزیده شده و احتمالا بار دیگر برای در پیش گرفتن موضع نرمش در برابر غرب پا پیش نمی‌گذارد. او تنها در صورتی امتیاز می‌دهد که مطمئن شود در قبال آن امتیاز خواهد گرفت؛ بنابراین، به جای ریسک امتیازدهی صبر می‌کند ببیند آمریکا برای امتیاز دادن جدی است یا نه. اتفاقات ده سال قبل، ننگی برای اصلاح‌طلبان شد و اکنون توپ در زمین آمریکاست که باید امتیاز بدهد، وگرنه تغییری صورت نخواهد گرفت! این ادعای کلی قابل نقد و خدشه است؛ اما مهم‌تر از این ادعا، الفاظ استفاده شده در این مطلب علیه رئیس جمهور منتخب است. این که ادعا شود رئیس جمهور منتخب یک بار پیشتر شرم زده مردم شده است، حتی اگر برای چنین روزنامه‌ای مرسوم و مألوف باشد، اما بی‌حرمتی است. نقد هم آداب و رسومی دارد. انصاف و الفاظی دارد. شکی نیست که کار حسن روحانی که شروع شود، در مواقع لازم با نقد‌هایی از سوی رسانه‌ها و از جمله تابناک مواجه خواهد شد، اما حفظ حرمت و کرامت رئیس جمهور مردم ایران از هر مسأله‌ای واجب‌تر است. حتی اگر در ادعا‌هایمان انصاف نیست، دست‌کم اخلاق باشد، حفظ جایگاه افراد باشد. یک نویسنده نمی‌تواند به آسانی برای رئیس جمهوری که هنوز کارش را شروع نکرده است، تعیین تکلیف کند. برخی از عبارت‌های برخی نشریات را که می‌خوانید، گمان می‌کنید که شخص اول مملکت در حال سخنرانی نیست. این جمله را بخوانید: اکنون توپ در زمین آمریکاست که باید امتیاز بدهد، وگرنه تغییری صورت نخواهد گرفت! نویسندگان و نشریات فرصت کافی برای نقد دولت روحانی را دارند. اکنون تنها به اندکی صبر و تقوا نیاز دارند. بیاموزند که کار تحلیلگران، تحلیلگری است. تعیین تکلیف کردن‌ها، سیاستگذاری کردن برای کشور، برای رئیس جمهور، برای نظام، کار نویسندگان و تحلیلگران نیست. مگر این که برخی نویسندگان نقش‌های دیگری داشته باشند که اگر دارند خودشان را به مردم معرفی کنند. به مردم بگویند وقتی برای دولتی تعیین تکلیف می‌کنند، از موضع چه کسی صحبت می‌کنند.
منتشر شده در
نظرات
ارسال یک نظر