دکتر Eric Topol متخصص قلب و عروقی است که به کمک تلفن هوشمند و دستگاه فراصوت جیبی خود سالانه هزاران دلار در هزینههای درمانی بیماران صرفه جویی میکند.
ایشان به گوشی پزشکی خود اشاره میکنند و میگویند سه سال است که از آن استفاده نکرده است و احتمالا آن را به دور خواهد انداخت. دکتر Topol احتمالا بزرگترین مدافع پزشکی دیجیتال در دنیای امروز است و معتقد است با استفاده از ابزارهای جدید عصر دیجیتال میتوان هزینههای بسیاری را در زمینهی پزشکی صرفه جویی کرد. در ادامه بیشتر با این پزشک پیشرو و طرح هایش آشنا میشویم.
بیمار ۸۵ ساله ای منتظر در مطب نشسته است و از دیرکرد رسیدگی به دستیار جوان حاضر در اتاق گلایه میکند. در همین اثنا دکتر Topol وارد اتاق میشود و دستیار جوان شروع به شرح وضعیت بیمار میکند. دکتر Topol که از سال ۲۰۰۷ به شدت از پزشکی دیجیتال حمایت میکند، برای چنین آزمایشات پزشکی معمولی با بیمارستان و آزمایشگاه تماس نمیگیرد بلکه iPhone خود را از جیبش در میآورد و ابزار کوچکی را که بسیار به یک محافظ تلفن همراه شبیه است -البته با دو الکترود فلزی که از آن بیرون زده است- به آن متصل میکند و از بیمار میخواهد تا انگشتانش را بر روی الکترودها قرار دهد سپس رو به دستیار جوانش میگوید: «هر چند این مرد نشانههای بالینی مشخصی ندارد اما مبتلا به bradyacardic (کندتپشی قلب) است!» و نمودار روی صفحهی آیفون خود را به او نشان میدهد و میگوید با همین آزمایش ساده او 100 دلار برای هر فرد در هزینههای درمان صرفه جویی کرده است.
در واقع دستگاهی که دکتر Topol از آن استفاده کرد نسخه ای بیمارستانی و قابل حمل و البته ۱۹۹ دلاری از دستگاه الکتروکاردیوگرام بیمارستانی بود که برای خرید آن هزینهی بسیار بیشتری میبایست پرداخت شود. دکتر Topol با انجام این تست ساده بیمار را ازشر سیمهای دست و پا گیر و یک ربع تمام صرف وقت یک متخصص تعلیم دیده برای اتصال این سیمها راحت کرده است.
چند لحظه بعد دستیار جوان دکتر وارد میشود و ژلی را روی سینه مرد بیمار میزند و دستگاه Vscan که برای عکس برداری فراصوت است به تلفن خود متصل میکند. به گفتهی خود Topol عملکرد این دستگاه نسبت به قیمت آن بسیار خوب است. دستگاه فراصوت معمولی حدودا ۳۵۰۰۰۰ دلار قیمت دارد و هر تست آن نیز ۶۰۰ دلار آب میخورد، اما دکتر Topol تقریبا به طور رایگان این تست را انجام میدهد.
سالانه حدود ۱۲۵ میلیون آزمایش فراصوت در آمریکا انجام میشود و ۸۰ درصد آنها به کمک Vscan و بی هیچ هزینهی اضافی قابل انجام هستند.
Topol که ریاست انستیتوی Scripps Translational Science را بر عهده دارد، پروژههای زیادی را به طور همزمان پیگیری میکند. یکی از این پروژهها پژوهشی به نام Wellderly است که هدف آن بررسی ژنوم حدود ۲۰۰۰ نفر از افرادی است که ۸۵ سالگی را پشت سر گذاشته اند. مطالعهی دیگری که جریان دارد ZioPatch نام دارد دستگاه پوشیدنی همراهی است که افراد بیمار آن را حدود ۲ هفته به تن میکنند تا پزشکان بتوانند بی نظمی در تپش قلب را تشخیص دهند؛ فناوری که امروزه برای این تشخیص به کار میرود مربوط به ۵۰ سال پیش است! این دستگاه به کمک سیمهایی که به نقاط مختلف سینهی فرد بیمار متصل میشوند پیامهایی را به قسمت دیگری از دستگاه که بر روی گردن یا ران پا پوشیده میشوند میفرستد.
پیش بینی دکتر Topol در مورد آینده پزشکی، فردی شدن مراقبتهای پزشکی به کمک فناوریهای جدید و البته کاهش شدید هزینههای درمانی به کمک این فناوریها است. این برای اولین بار است که میتوان عواید پزشکی بیمار را نه با افزایش هزینهها بلکه با کاهشی چشمگیر افزایش داد.
در سال ۲۰۱۱ دکتر Topol با نجات جان یک بیمار حمله قلبی به کمک iPhone خود آن هم در یک سفر هوایی لقب “دکتر دیجیتال” را از آن خود کرد. با این همه همه با دکتر Topol و تجهیزات ارزان و کوچک او موافق نیستند و بسیاری معتقدند این ابزارها حتی اگر دادههای کاملا قابل اعتمادی را فراهم آوردند، باعث افزایش مداخلات پزشکی و خود درمانیها خواهد شد.
مثالی که Topol میزند در مورد آزمایشگاههای خواب است. Topol میگوید افزونههای گوشی هوشمند شما قادر است با اندازه گیری نبض و غلظت خون شما در خواب، آپنه –ایست تنفسی در خواب- را تشخیص دهد در حالی که برای همین آزمایش در آزمایشگاه هزاران دلار صرف هزینه و کار بی وقفه متخصصان نیاز است این در در حالی است که تلفن شما نیز از پس این کار بر میآید.
در مقابل Steven Poceta متخصص اعصاب که او هم در Scripps کار میکند میگوید چنین چیزی درست نیست، استفاده از آزمایشاتی این چنینی میتواند باعث افزایش مراجعات غیر ضروری گردد و شانس را از بیماران واقعی که واقعا به چنین آزمایشاتی نیاز دارند میگیرد. کافی است تا افزونه یا برنامه آن چند باگ کوچک داشته باشد آن وقت هزینههای درمانی نه تنها کاهش نمییابند بلکه به واسطهی مراجعات و آزمایشات غیر ضروری افزایش هم مییابند.
هر چند Topol انتقادات را چندان جدی نمیگیرد و آنها را ماندن در گذشته میداند؛ اما او هم اذعان میکند که چنین ابزارهایی برای فراگیر شدن میبایست حتما مورد تایید هیئتهای پزشکی قرار گیرند و هزینهی پایینتر و دقت آنها کاملا اثبات شده باشد.
دکتر Topol هم اکنون پژوهش دیگری را رهبری میکند که نام آن را “Wired for Health” گذاشته است. این پروژه در واقع متشکل از سه دستگاه بیسیم است که برای بیماران دیابتی، مبتلایان به فشار خون و بیماران قلبی به کار خواهند رفت. امروزه بیماریهای مزمن این چنینی حدود ۸۰ درصد هزینههای پزشکی را تشکیل میدهند. ساخت چنین ابزارهایی به بیماران کمک میکند تا همواره تحت مراقبت باشند و کاهش چشمگیری را در هزینههای پزشکی موجب خواهد شد.
پروژه دیگر دکتر تاپل، Caltech نام دارد و هدف آن قرار دادن حسگری بیسیم در سرخرگ بیماران قلبی است. این حسگر اندازه حدود یک سوم یک دانهی گندم خواهد داشت و جهت پیش بینی و تشخیص احتمال حملهی قلبی به کار خواهد رفت. به گفتهی دکتر Topol اگر این حسگر به خوبی کار کند، دیگر شاهد حملات قلبی نخواهیم بود و البته کسی هم در مورد مقرون به صرفه بودن چنین ابزارهایی شک نخواهد کرد!
ارسال یک نظر