مدیر عامل سابق مخابرات ایران گفت: اهل فن در بحث‌های مالی و سرمایه‌گذاری با دیدن میزان سرمایه‌گذاری‌های مخابرات در بخش‌های ثابت، سیار و دیتا متوجه می‌شوند که اقداماتش سوداگرانه نیست.
صابر فیضی در برنامه‌ای که به منظور بررسی روند واگذاری شرکت مخابرات
ایران روی آنتن سیما رفت، درباره طرح واگذاری مخابرات اظهار کرد: این شرکت
سال ۵۱ تشکیل شده و لذا در ثبت شرکت‌ها اقدامی برای آن نشده بود که در
ابتدا می‌بایست ثبت می‌شد؛ بعد از آن برای سهامی عام شدن نیازمند تغییر
اساسنامه بود.
وی افزود: اساسنامه باید طوری تغییر می‌کرد تا تیپ بورس می‌شد و نهایتا مورد پذیرش قرار می‌گرفت.
او با بیان اینکه شرایط سختی برای واگذاری شرکت‌ها در بورس وجود دارد،
گفت: در آن زمان، مخابرات بزرگترین شرکتی بود که می‌خواست واگذار شود و لذا
سختی‌هایش هم بیشتر بود اما تشکر ویژه از مجموعه نظارت بر ناشران بورس
دارم که با مته به خشخاش گذاشتن، موجبات شفافیت در واگذاری این شرکت را
فراهم کردند.
مدیر عامل توسعه اعتماد مبین خروج مخابرات از بودجه دولت را یکی از
دستاوردهای خصوصی‌سازی دانست و اذعان کرد: با این حساب دولت از زیر بار
پرداخت هزینه‌های سنگین پرسنلی از بودجه هزینه‌ای خارج شد و علاوه بر این
به درآمدزایی بیشتری هم دست یافت.
فیضی با اشاره به اینکه واگذاری مخابرات موجب افزایش چندین برابری
درآمدهای دولت شد، گفت: این شرکت پیش از خصوصی شدن، حق مشارکتی به دولت
نمی‌داد اما اکنون ۳۰ درصد از درآمد همراه اول، ۸ درصد از درآمد تلفن ثابت و
۵ درصد از درآمد دیتا را به عنوان حق مشارکت می‌پردازد.
مدیر عامل سابق مخابرات ایران همچنین اظهار کرد: قبلا بودجه طوری طراحی
می‌شد که رقم ناچیزی در اختیار دولت برای مصارف بعدی قرار می‌گرفت اما
اکنون هرچند قانون شده که اعداد و ارقام حاصله از این محل باید در خود حوزه
صرف شود اما کمک بزرگی برای دولت است.
وی اشاره‌ای به افزایش درآمدزایی دولت از محل خصوصی‌سازی و اجازه فعالیت
به اپراتورهای دوم و سوم نیز داشت و عنوان کرد: از زمانیکه مخابرات خصوصی
شده و اپراتورهای دوم و سوم نیز فعال شده‌اند، درآمدهای دولت از این محل
حداقل ۵ برابر زمانی است که مخابرات دولتی بود.
او در ارتباط با عقیده بسیاری که معامله مخابرات را سوداگرانه می‌دانند
نیز اذعان کرد: سوداگرانه لغت تندی است؛ اگر صورت‌های مالی و میزان
سرمایه‌گذاری در بخش‌های ثابت، سیار و دیتا را ببینیم متوجه می‌شویم که
فعالیت‌ها نمی‌تواند سوداگرانه باشد و کسانیکه اهل فن در بحث‌های مالی و
سرمایه‌گذاری هستند قطعا در این زمینه تحلیل‌های خوبی دارند.
فیضی همچنین درباره اینکه اصولا فعالیت‌های سوداگرانه به نفع بنگاه‌های
اقتصادی است یا نه؟ نیز گفت: سوداگرانه یعنی توجهی به ذات بنگاه اقتصادی
نکنیم و صرفا بخواهیم منافعی از قبل انجام پروژه‌ای داشته باشیم که به هیچ
عنوان منفعتی در پی ندارد.
ارسال یک نظر